Strategie nauczania wiedzy o kulturze w szkołach średnich

Kultura Współczesna. Teoria, Interpretacje, Praktyka
nr 2(48)/2006
Strategie nauczania wiedzy o kulturze w szkołach średnich

Treści i funkcje przedmiotu wiedza o kulturze

Antropologia, komunikacja, animacja - trzy wymiary wiedzy o kulturze - Paweł Rodak
Nieuprzejme uwagi o tym, co począć z wiedzą o kulturze w szkołach - Krzysztof Moraczewski
Filozoficzno-teoretyczne podstawy modelowania przedmiotu wiedza o kulturze - Anna Zeidler-Janiszewska
Wiedza o kulturze a kapitał społeczny. Refleksje socjologa - Anna Matuchniak-Krasuska
O potrzebie kształcenia u młodzieży prospektywnego myślenia o kulturze - Sław Krzemień-Ojak
Koncepcje wiedzy o kulturze w programach nauczania - Jolanta Jagoszewska

Przedmiot i jego elementy składowe

Problematyka kultury narodowej i regionalnej w programie nauczania wiedzy o kulturze - refleksje kulturoznawcy - Stefan Bednarek
Przeszłość dla przyszłości: edukacja regionalna w szkole średniej - Natalia Szydłowska
Wiedza o nowych mediach w kulturze w programie szkół ponadgimnazjalnych - spojrzenie kulturoznawcy - Andrzej Gwóźdź
Edukacja teatralna w programie wiedzy o kulturze - Monika Kostaszuk-Romanowska
Uwagi o wiedzy o sztuce - Andrzej Kisielewski
Co uczeń powinien wiedzieć o ekonomicznych uwarunkowaniach rozwoju kultury? - Anna Wieczorek

Wiedza o kulturze jako zadanie dydaktyczne

Uzasadniając rolę „wiedzy o kulturze” w kształceniu ogólnym młodzieży licealnej, autor koncentruje się na trzech zagadnieniach: celach nauczania i charakterze tego przedmiotu, jego treściach programowych i warunkach skuteczności edukacji w tym zakresie. Za główne cele nauczania przedmiotu „wiedza o kulturze” uważa: dostarczanie podstawowych wiadomości dotyczących istoty i zakresu kultury oraz jej roli w życiu człowieka i narodów a także rozbudzanie wśród uczniów zainteresowania problemami kultury i ukierunkowanie ich samokształcenia. Proponowany zakres przedmiotu obejmuje pięć obszarów tematycznych na które składa się siedemnaście tematów, które można rozbić na jeszcze bardziej szczegółowe zagadnienia. Obszary te to: treść i zakres pojęcia kultura; podstawowe pojęcia dotyczące kultury; tradycja i dorobek w rozwoju kultury; kultura w życiu człowieka; kultura w życiu narodów. Autor świadomie pominął tu problematykę wychowania estetycznego realizowaną w ramach zajęć z języka polskiego, plastyki i muzyki. Niezależnie od podstawowego, obligatoryjnego dla wszystkich uczniów materiału nauczania, program powinien, zdaniem autora, stwarzać możliwość realizowania dodatkowych, fakultatywnych bloków tematycznych uwzględniających specyfikę szkoły, kwalifikacje nauczyciela i zainteresowania uczniów. Czynnikiem, który ma największy wpływ na skuteczność edukacji są kompetencje merytoryczne i metodyczne nauczyciela oraz jego postawa. Dobrze byłoby, oczywiście, aby przedmiot ten prowadzony był przez absolwentów kulturoznawstwa czy kierunków pokrewnych, ale nie jest to wymaganie konieczne.

Wiedza o kulturze jako przedmiot nauczania w szkole średniej - Anna Gomóła
Praktyczne sposoby nauczania wiedzy o kulturze w szkolnictwie ponadgimnazjalnym - Ewa Onoszko

Forum - z warsztatów kulturoznawczych

Omówienia i recenzje

Absolutna niemożność całości znamionuje ludzką duszę - próba zdefiniowania simmlowskiego modelu kultury na podstawie zbioru esejów Most i drzwi - Mateusz Skrzeczkowski
Franka Ankersmita wzniosłe doświadczanie przeszłości - Marcin Moskalewicz
O telewizji prawie wszystko (recenzja książki Agnieszki Ogonowskiej Voyeuryzm telewizyjny. Między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza) - Andrzej Gwóźdź
Słowo od redaktora - Andrzej Gwóźdź
Słowo na zakończenie - Sław Krzemień-Ojak
Wprowadzenie - Sław Krzemień-Ojak