W numerze zostanie podjęta próba prześledzenia historycznej trajektorii pojęcia i jego desygnatów: od konkretu (faktu historycznego i jego kolejnych interpretacji) do metafory (dyskursywnej konceptualizacji i chwytu retorycznego w językach polityki i krytyki społecznej). Mając w pamięci społeczno-kulturowy obszar, z którego niewolnictwo się wyłania jako wstydliwe widmo krążące ponad światem rodzących się swobód obywatelskich, chcielibyśmy odsłonić ideologiczne, artystyczne i afektywne filtry, za pomocą których nowoczesny Zachód starał się opisać handel ludźmi. Zamierzamy również przyjrzeć się temu, w jaki sposób współczesne społeczeństwa dawnych terytoriów zależnych zarządzają pamięcią o niewolnictwie w narracjach i praktykach, budując swą dzisiejszą tożsamość poprzez, jak pisał przed laty Stuart Hall, „opowiadanie historii od nowa”. Interesują nas też najnowsze reinterpretacje tego pojęcia w dyskursach politycznych, artystycznych i naukowych – jego praca jako mechanizmu wytwarzającego fantazmaty, często oderwane od historycznych źródeł samego niewolnictwa. Ważne będą tu możliwe (nad)użycia samego pojęcia w debatach społecznych i politycznych, w których „niewolnicza” metafora bywa nierzadko przykładem i argumentem wyłącznie retorycznym.

Więcej informacji na stronie: https://nck.pl/wydawnictwo/kultura-wspolczesna/cfp-2024-2025