W najnowszym numerze „Kultury Współczesnej” oddajemy głos badaczkom i badaczom, którzy próbują uchwycić dynamiczne przemiany środowiska akademickiego. Ich teksty nie tylko analizują aktualne problemy, ale również stawiają pytania o przyszłość – o to, w jakim kierunku powinny zmierzać współczesne uczelnie, aby nie zatraciły swojej misji.

Szczególną uwagę poświęcono zagadnieniom etyki akademickiej. Pojawiają się pytania o skuteczność komisji etycznych, odpowiedzialność badaczy w kontekście wykorzystywania sztucznej inteligencji oraz granice wdrażania innowacji. Autorzy artykułów podkreślają, jak zgubna jest presja czasu, dążenie za wszelką cenę do wprowadzenia innowacji, stawianie głównie na rentowność działań. 

Autorzy i autorki analizują wpływ zmian organizacyjnych, narastającej biurokracji, komercjalizacji nauki oraz presji szybkiej produkcji wiedzy. Zastanawiają się, jak model „uniwersytetu przedsiębiorczego” wpływa na relacje wewnątrz środowiska akademickiego i na charakter oraz cel podejmowanych badań.

W numerze nie zabrakło również trudnych, a zarazem kluczowych tematów – takich jak mobbing w środowisku akademickim czy sytuacja emerytowanych pracowników nauki. Wszystkie teksty łączy wspólne przekonanie: uczelnia nie istnieje w oderwaniu od ludzi, którzy ją współtworzą. Kultura akademicka nie jest wartością stałą – podlega przemianom, a jej przyszłość zależy od gotowości do refleksji, otwartego dialogu i odwagi w wyrażaniu konstruktywnej niezgody.

Ten numer „Kultury Współczesnej” to zaproszenie do pogłębionej refleksji nad tym, czym dzisiaj jest uniwersytet – i jakim miejscem powinien być jutro.