O problemach związanych z pracą na umowę o zlecenie ostatnio głośno. Ale nie jest to tylko problem początkujących studentów, czy swieżo upieczonych absolwentów szkół wyższych. Z taką pracą na dluższą metę musi pogodziś się większość osób pracujących w sektorze kulturalnym, w szczególności artyści. Praca ich nie polega przecież na pracy od 9 do 17 a wiele ich prac (szczególnie tych w przestrzeni publicznej) często w ogóle nie nadaje się na sprzedaż, chociaż ich wartość jest ogromna. Państwo wykorzystuje twórców do swojej promocji, szczególnie było to widoczne w czasie prezydentury Polski w UE, niewiele oferując w zamian.

W Gazecie Strajkowej, wydanej z okazji wydarzenia, czytamy "Jedynie niewielki procent budżetów przeznaczonych na kulturę trafia do jej rzeczywistych wytwórców. Sztukę tworzą artyści z ogromnym nakładem pracy, czasu i środków, z wielkim poświęceniem, samodzielnie podejmując ryzyko. Za ich sytuację socjalną nikt nie czuje się odpowiedzialny. W Polsce nie ma żadnych rozwiązań systemowych, uwzględniających specyfikę zawodu artysty.".