O programie

Program Dom Kultury+, którego organizatorem jest Narodowe Centrum Kultury, realizowany jest zgodnie z założeniami Paktu dla Kultury. Celem programu jest zwiększenie zaangażowania domów kultury, ośrodków kultury oraz centrów kultury i sztuki w życie społeczności lokalnych poprzez odkrywanie i wspieranie oddolnych inicjatyw kulturotwórczych, realizowanych przez mieszkańców gmin miejskich, miejsko-wiejskich i wiejskich.

Zgodnie z założeniami modelowy dom kultury powinien:

posiadać umiejętność budowy strategii rozwoju i funkcjonowania w oparciu o analizę lokalnej sytuacji społeczno-ekonomicznej,
być aktywnym uczestnikiem życia społecznego w danej gminie,
stwarzać możliwości wielostronnej edukacji kulturalnej,
być otwartym na wszystkie grupy społeczne,
kształcić postawy aktywnego uczestnictwa w kulturze,
angażować artystów w życie kulturalne społeczności lokalnych,
integrować społeczności lokalne za pomocą działań kulturalnych,
przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu i jego skutkom,
przyczyniać się do rozwoju gminy,
być moderatorem dialogu w społeczności lokalnej,
budować postawy otwartości i tolerancji

Prognozowana wielkość środków przeznaczonych na realizację programu wynosi 1,5 mln zł.

Terminy naborów

W ramach programu przewiduje się przeprowadzenie jednego naboru wniosków w dwóch etapach:

Etap I – do 9 grudnia 2019
Etap II – do 17 sierpnia 2020 (tylko dla beneficjentów I etapu)

Uprawnieni wnioskodawcy

Program Dom Kultury+ Inicjatywy lokalne 2020 skierowany jest do domów kultury, które gotowe są prowadzić nowatorskie działania animacyjne projektowane w oparciu o przeprowadzoną wcześniej diagnozę i poddane ewaluacji, a ukierunkowane na bezpośrednią i bliską współpracę z przedstawicielami społeczności lokalnej.

O dofinansowanie w ramach programu ubiegać mogą się następujące podmioty prawa polskiego:

1) domy kultury, ośrodki kultury oraz centra kultury i sztuki posiadające status samorządowej instytucji kultury – z wyjątkiem instytucji współprowadzonych przez ministra i jednostki samorządu terytorialnego).

2) biblioteki posiadające status samorządowej instytucji kultury, w skład których wchodzą domy kultury, ośrodki kultury lub centra kultury i sztuki.

O dofinansowanie w programie Dom Kultury+ Inicjatywy lokalne 2020 nie mogą się ubiegać beneficjenci realizujący Program Dom Kultury+ Inicjatywy lokalne w latach 2017-2019.

Komentarz autorstwa prof. Marka Krajewskiego, dotyczący Domu Kultury+, pochodzący z raportu końcowego z badań ewaluacyjnych II i III edycji Programu Dom Kultury+ (Edukacja Artystyczna 2012 i Inicjatywy Lokalne 2013):

„Trudno zaprzeczyć, iż Dom Kultury+, to jeden z najbardziej potrzebnych i najlepiej pomyślanych programów dotacyjnych realizowanych w Polsce. I to nie tylko dlatego, że zmiany systemowe w ostatnich dwu dekadach doprowadziły do likwidacji ponad 1/3 domów kultury w naszym kraju, a te, które pozostały potrzebują wsparcia, bo często cierpią z powodu braków infrastrukturalnych, finansowych i kompetencyjnych. Przede wszystkim dlatego, że instytucje tego rodzaju w wielu, zwłaszcza mniejszych, miejscowościach są jedynymi miejscami, w których kultura może być tworzona, upowszechniana i popularyzowana. Co więcej, domy kultury, to też miejsce, w którym urealnia się lokalna wspólnota, gdzie materializują się więzi spajające zbiorowości, gdzie w końcu można rozwijać pasje i talenty, odkrywać siebie. To ogromnie ważne funkcje, a więc tym bardziej warto walczyć o to, by domy kultury rzeczywiście były domami, a nie martwymi instytucjami, służącymi raczej ich pracownikom, niż komukolwiek innemu; o to, by poza rytualnymi działaniami zaskakiwały innowacyjnymi pomysłami i pobudzały do działania; o to, by były miejscami spotkania, a nie wyłącznie sztampowej edukacji, z wyraźnie zaznaczoną hierarchią oddzielającą mistrza i uczniów. Dom kultury+ jako projekt trafia w sedno problemów, jakie mamy dziś z kulturą. Jej najważniejszymi ogniwami są bowiem mało widoczne instytucje, wykonujące jednak organiczną pracę, od której efektów zależy to jak jesteśmy w kulturze, jej miejsce w hierarchiach ważności, nasza zdolność do korzystania z niej inaczej, niż tylko czerpiąc satysfakcje estetyczne. Instytucje zaniedbane i zapomniane, pogrążone często w letargu lub w przekonaniu, iż tak, jak jest, jest dobrze, bo tak było zawsze.”