Settings and search
DZIEDZICTWO W CYFRZE. ZBIÓR STUDIÓW PRZYPADKU WDRAŻANIA NOWYCH TECHNOLOGII W INSTYTUCJACH KULTURY
Tytuł: Dziedzictwo w cyfrze. Zbiór studiów przypadku wdrażania nowych technologii w instytucjach kultury
Autorzy: Jagoda Komusińska, Łukasz Maźnica, Paulina Simonides, Dawid Sobolak, Jan Strycharz
Rok wydania raportu: 2016
Wydawca: Fundacja Warsztat Innowacji Społecznych
Partner: Ekultura.org
Dofinansowanie: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Opis: Publikacja ma za zadanie spełniać funkcję przewodnika po dobrych praktykach wdrażania nowoczesnych technologii w sektorze kultury. Opracowanie stanowi zbiór studiów przypadku. Autorzy opisują i analizują projekt „Wirtualne Muzea Małopolski”, aplikację „Żydowska Warszawa”, nową stronę internetową Muzeum Narodowego w Krakowie oraz największą w Polsce interaktywną wystawę stałą w Muzeum II Wojny Światowej. W dzisiejszych czasach internet przestał być dla instytucji kultury jedynie przestrzenią informacyjną, ale stał się ważnym kanałem promocji oraz upowszechniania idei, za pośrednictwem własnych witryn, jak również licznych portali społecznościowych i aplikacji. Współpraca z firmami kreatywnymi pozwala w pełni wykorzystać możliwości oferowane przez nowe media.
Istotne miejsce w raporcie zajmuje kwestia współpracy instytucji kultury z firmami z branży nowoczesnych technologii. Doświadczenia tych partnerów są zupełnie różne, a do osiągnięcia sukcesu konieczne jest wypracowanie porozumienia opartego na wzajemnym szacunku oraz umiejętności wysłuchania i zrozumienia. Takie warunki umożliwią właściwe przekazanie informacji cennych dla instytucji kultury oraz ustrzegą przed nadmiernym stosowaniem multimediów, których użycie ma na celu pomoc w odbiorze treści, a nie stworzenie głównej atrakcji instytucji kultury.
Autorzy opracowania opisują przypadki, w których współpraca muzeów z firmami kreatywnymi zakończyła się sukcesem. Nie brak jednak również przykładów niepowodzeń na tym polu. W podsumowaniu raportu zwrócono uwagę na kluczowe zagadnienia, których rozpatrzenie pozwala ograniczyć ryzyko fiaska, m.in. określenie celów projektu, możliwość późniejszego poszerzania treści, właściwe sformułowanie zamówienia publicznego lub warunków konkursu itd. Przygotowanie projektu wirtualnego dla muzeum zmusza jego pracowników do refleksji nad misją placówki, grupami docelowymi odbiorców i sensem działalności, co prowadzić może do stworzenia nowego programu merytorycznego jednostki oraz lepszego wykorzystania jej atutów. W ten sposób tworzenie usługi cyfrowej staje się katalizatorem przemian w łonie instytucji, drogą do modernizacji (np. zmiana godzin otwarcia, dostosowanie do potrzeb matek z dziećmi, otwarcie muzeum na nowe formy zwiedzania).
(oprac. Wojciech Głowacki)
Zasięg: Polska
Język: polski
Słowa kluczowe: nowe media, dziedzictwo, instytucje kultury