Raport stanowi podsumowanie projektu badawczego „Digitalizacja zasobów w polskich instytucjach kultury – ewaluacja” zrealizowanego przez Centrum Cyfrowe w latach 2016–2018 przy wsparciu finansowym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Celem projektu było przyjrzenie się procesowi cyfryzacji zasobów polskich instytucji kultury na drodze analizy sposobów udostępniania tych zasobów, oceny skuteczności tego procesu, mierzonej stopniem widoczności zdigitalizowanych treści (także w skali międzynarodowej), a także zbadania ich wykorzystania przez zróżnicowane grupy odbiorców.

W pierwszej cześci Raport zawiera analizę sposobów użytkowania zdigitalizownych zasobów dziedzictwa przez różne grupy odbiorców, które zostały zidentyfikowane w toku badań. W drugiej części znalazła się analiza procesu cyfryzacji z perspektywy instytucji, które realizują takie działania. W trzeciej części autrzy opisali ekosystem digitalizacji i jego głównych aktorów oraz omówili ramy prawne, w których funkcjonują instytucje kultury.

W wyniku prowadzonych badań powstała typologia użytkowników zdigitaliozwanych zasobów, których podzielono na dwie grupy:

• Pasjonatów (motywacja wewnętrzna – pasja, potrzeba bądź zainteresowania);
• Pragmatyków (motywacja zewnętrzna – cyfrowe zasoby ułatwiają im pracę bądź są przez nich wykorzystywane z konieczności).

Autorzy Raportu zwracają uwagę na to, że instytucje kultury powinny śledzić ze szczególną uwagą praktyki obejmujące twórcze wykorzystanie ich zasobów i wręcz zachęcać do dzielenia się tymi materiałami oraz uczestniczyć w ich rozpowszechnianiu.