Settings and search
Badania o badaniach. Czy i jak instytucje kultury pozyskują wiedzę o sobie i swoim otoczeniu
Raport przedstawia, w jakim stopniu publiczne instytucje kultury w Polsce realizują badania na temat własnego funkcjonowania i otoczenia. Opracowanie stanowi metaanalizę praktyk badawczych sektora – analizuje m.in. skalę i zakres prowadzonych badań, sposoby ich wykorzystania, przeszkody w ich realizacji, a także potrzeby i motywacje stojące za podejmowaniem działań badawczych. Autorzy traktują refleksyjność instytucji jako kluczowy element ich rozwoju organizacyjnego i społecznego.
Najważniejsze wnioski:
- Wiele instytucji kultury dostrzega potrzebę prowadzenia badań, jednak w praktyce badania realizuje mniej niż połowa z nich.
- Główne bariery w prowadzeniu badań to brak środków, czasu oraz kompetencji.
- Najczęściej badane są relacje z publicznością i oferta programowa; rzadziej działania marketingowe, a najrzadziej – aspekty wewnątrzorganizacyjne.
- Instytucje o silniejszym nastawieniu na zdobywanie publiczności (np. teatry, muzea) częściej podejmują badania niż instytucje o charakterze usługowym (typu biblioteki, archiwa).
- Instytucje kultury rzadko wykorzystują dostępne raporty i wyniki badań zewnętrznych.
- Pandemia COVID-19 uwidoczniła nowe potrzeby badawcze, związane m.in. z obecnością w Internecie i redefinicją publiczności.
Metodologia:
Badanie ilościowe zostało zrealizowane w formie ankiety online, wysłanej do 4137 publicznych instytucji kultury w Polsce. Poprawnie wypełnione odpowiedzi uzyskano od 392 podmiotów. Uwzględniono instytucje różnych typów, wielkości, z różnych lokalizacji. Badanie przeprowadzono na przełomie czerwca i lipca 2020 r., w trakcie pandemii.
