Opis: Muzeum Prado, posiadające jedną z największych i najcenniejszych światowych kolekcji sztuki, umiejętnie korzysta z nowoczesnych rozwiązań technicznych uatrakcyjniających je w oczach potencjalnych zwiedzających. Autorzy raportu przeanalizowali nową stronę internetową madryckiego muzeum. Strategia Prado, podobnie jak w wypadku Rijksmuseum, wyznaczającego standardy wykorzystania zdigitalizowanych zbiorów, to jak największa dostępność dzieł przez internet. W przeciwieństwie do tradycyjnych witryn internetowych muzeów, na stronach Prado pierwsze miejsce oddano kolekcjom – zakładka odsyłająca do interaktywnego katalogu dzieł sztuki poprzedza wszystkie inne, w tym te zawierające informacje o godzinach otwarcia i lokalizacji. W raporcie przedstawiono technologie z jakich korzysta strona czy aplikacje na urządzenia mobilne dla zwiedzających.

Język: polski

Zasięg: Polska

Słowa kluczowe: digitalizacja, dziedzictwo kulturowe, Prado, muzeum, strona internetowa

O RAPORCIE Z RADOSŁAWEM BOMBĄ, SOCJOLOGIEM, KULTUROZNAWCĄ, EKSPERTEM MKiDN W ZAKRESIE EDUKACJI MEDIALNEJ, ROZMAWIAŁ STANISŁAW KRAWCZYK

Stanisław Krawczyk: Czemu ten raport był dla Pana interesujący? Co sprawiło, że postanowił Pan go wybrać?

Radosław Bomba: Interesują mnie różne aspekty humanistyki cyfrowej – między innymi to, jak instytucje udostępniające zasoby kulturowe wykorzystują i adaptują technologie cyfrowe w swojej działalności. Do takich instytucji należą muzea, a omawiany przez nas raport dotyczy jednego z nich: madryckiego Muzeum Prado. Czytałem o nim wcześniej ze względu na działający tam medialab, natomiast na raport trafiłem, przygotowując się do wykładu.

Przypadek tego współczesnego muzeum został opisany dość kompleksowo. Dla mnie najciekawsze jest to, że raport przedstawia różne rozwiązania i materiały zachęcające odbiorców do angażowania się w różne aktywności przy użyciu internetu – od specjalnie stworzonych aplikacji mobilnych po wykorzystanie sieci semantycznej w wyszukiwarkach na stronie muzeum. Ale i pod innymi względami mamy do czynienia z ciekawym opracowaniem. Obejmuje ono na przykład problem praw autorskich regulujących udostępnianie i przetwarzanie tej bogatej kolekcji zasobów kulturowych, a także rozmaite sposoby animowania posiadanych zasobów przez muzeum.

Czy raport ma jeszcze jakieś wyraźne zalety lub wady?

Raport jest dość konkretny, dobrze przygotowany. Ciekawie byłoby zobaczyć, jak inne ośrodki wykorzystują te zasoby; sądzę jednak, że byłby to temat na odmienne opracowanie. Ja sam znalazłem informacje, których szukałem.

Na uwagę zasługuje również wizualna strona dokumentu. Są tutaj i różnego rodzaju elementy graficzne, i ilustracje przedstawiające rozwiązania technologiczne ze strony internetowej Muzem Prado, i reprodukcje zasobów muzealnych. Zatem jest to dobry raport zarówno pod względem merytorycznym, jak i estetycznym.