W raporcie przedstawiono wyniki pięciu wywiadów grupowych przeprowadzonych w Łodzi, Warszawie, Wrocławiu, Katowicach i Krakowie. W każdym wywiadzie uczestniczyło 6–7 osób: pracowników instytucji kultury, działaczy organizacji pozarządowych, dziennikarzy kulturalnych oraz artystów (twórców). Tematem rozmów było miejsce Gdańska na kulturalnej mapie Polski oraz rozpoznawalność i jakość gdańskiej oferty kulturalnej.

Rezultaty badania wskazują na silną pozycję Gdańska na kulturalnej mapie Polski oraz duże znaczenie historii najnowszej dla jego współczesnego wizerunku. Wśród najlepiej rozpoznawalnych imprez i instytucji pojawiają się nazwy Jarmarku Dominikańskiego, Europejskiego Centrum Solidarności oraz Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, a wyróżnione przez rozmówców dziedziny gdańskiej kultury to teatr, sztuki wizualne i muzyka. Według respondentów szczególnie mocną stroną miasta jest nadmorskie położenie i dogodny dojazd, szczególnie słabą natomiast – niewystarczająca skala działań promocyjnych.

Opracowanie jest przejrzyste zarówno pod względem graficznym, jak i treściowym. Dla czytelników nieakademickich cenna będzie zwięzła charakterystyka specyfiki metod jakościowych oraz techniki zogniskowanego wywiadu grupowego. Pomocnych informacji dostarcza również załącznik, dzięki któremu można zapoznać się z planem rozmowy (dyspozycjami) wykorzystywanym przez osoby prowadzące wywiady. W samej analizie treści rozmów pochwalić trzeba rozwiązanie, którym jest prezentacja części wyników przy użyciu barwnych tabel, mapy lub ikon.

Pomniejszą wadę dokumentu stanowią usterki językowe. Nieco bardziej istotny wydaje się brak rekomendacji (jeśli nie liczyć krótkich uwag z dwu ostatnich akapitów). Wprawdzie deklarowanym celem raportu jest wyłącznie diagnoza, ale sformułowanie zaleceń zwiększyłoby przydatność opracowania dla docelowych grup odbiorców (których skądinąd nie określono). Nie są to jednak poważne niedopatrzenia – publikacja powinna być ciekawą lekturą dla osób zainteresowanych wiedzą o gdańskiej kulturze. Należy tylko pamiętać, że większość respondentów nie była ekspertami w tej sprawie; badanie dokumentuje świadomość różnych aktorów społecznych z krajowego pola kultury (również z miast odległych od Gdańska) i  tej perspektywy powinno być postrzegane.