Studia nad niepełnosprawnością, chociaż dysponują ugruntowaną tradycją i teorią, są w Polsce ciągle mało znane. Tematyka ta, zdominowana przez dyskursy pedagogiki specjalnej, edukacji specjalnej, polityki społecznej czy rehabilitacji i medycyny, rzadko kiedy postrzegana jest jako interesujący przedmiot badań dla kulturoznawców, antropologów czy medioznawców. Kulturoznawcza refleksja nad niepełnosprawnością, nawet jeśli pojawia się na łamach czasopism czy monografii, dotyczy zagadnień bardzo ogólnych, wprowadzających w zagadnienie, lub dotyczy rozróżnienia między medycznym i społecznym modelem niepełnosprawności. Warto zatem zastanowić się nad samą kategorią niepełnosprawności i jej skomplikowanymi relacjami z technologią (ze wstępu dr Magdaleny Zdrodowskiej i dr Sylwii Kołos).