Tekst poświęcony jest etyczno-moralnym aspektom fotografii oraz zawodu fotografa. Autorka w oparciu o klasyczną pozycję Susan Sontag pt.: O fotografii konfrontuje poglądy amerykańskiej pisarki z  poglądami innych filozofów fotografii ( R. Barthes), eseistami a także z refleksjami ludzi, dla których aparat stanowi podstawowe narzędzie opisu świata społecznego. W ostatniej części teksu nawiązując do ostatniej ksiązki amerykańskiej pisarki pt.: Patrząc na cierpienie innych autorka dokonuje obrachunku z sontagowską wizją fotografii etycznej. Okazuje się, że pogodzenie etyki i sztuki robienia dobrych zdjęć, a także sposobów ich upowszechniania jest niezwykle trudne. Zdjęcia nie spełniają już dzisiaj tej samej roli, co dawniej, ich powszechność, codzienność nie uczula ludzi na krzywdy innych, a wręcz przeciwnie, prowadzi to do społecznego znieczulenia, oswojenia się z krzywdą.

"Lets Kick Racism Out of Football", czyli "wykopmy rasizm z futbolu" to hasło, pod egidą którego m.in. Stowarzyszenie Piłkarzy Zawodowych próbuje walczyć z problemem nietolerancji na piłkarskim boisku i na trybunach. Tymczasem FIFA, czyli międzynarodowa federacja skupiająca wszystkie narodowe organizacje piłkarskie świata, powtarza wciąż slogany o jednej grze, która ma łączyć ludzi ze wszystkich zakątków Ziemi. Czy to plan realnej społecznej zmiany, który zostaje zrealizowany na naszych oczach, a może tylko utopijna wizja, o której chwiejnych podstawach dobrze wiedzą nawet sami jej pomysłodawcy? W wystąpieniu skupiam się na analizie piłki nożnej jako jednej z najprostszych dyscyplin świata, która zarazem jest... tak bardzo różnorodna i niejednoznaczna. I to zarówno na poziomie jej uprawiania przez zawodników, jak i w sposobie jej funkcjonowania w poszczególnych kulturach. A więc piłka nożna jako płaszczyzna porozumienia, czy poróżnienia?

Cyganie są społecznością bardzo zróżnicowaną wewnętrznie. Istotną rolę odgrywają podziały kastowe, rodowe, geograficzne, językowe, materialne, koczowniczy bądź osiadły tryb życia. Nowi liderzy cygańscy podejmując wysiłek wyciągnięcia z marginesu społecznego swych grup i skutecznej afirmacji praw dość powszechnie uznali, że kluczowym krokiem przezwyciężenia tej sytuacji jest stworzenie pancygańskiej wspólnoty. Działania integracyjne doprowadziły do intensyfikacji komunikacji między różnymi grupami cygańskimi. Podejmowane wysiłki napotykają na bariery typowe dla sytuacji komunikowania międzykulturowego oraz oczywiste w takiej sytuacji sprzeczności interesów.

Celem artykułu jest omówienie czterech podstawowych elementów komunikacji międzykulturowej: kontekstu sytuacyjnego, języka, kanałów niewerbalnych oraz wartości i symboli istotnych w procesie komunikacji studentów międzynarodowych studiujących w ramach programu wymiany w nowym środowisku kulturowym. W tekście przyjrzano się też rozmaitym barierom i potencjalnym problemom w komunikacji na styku kultur. Doświadczenia adaptacji do nowej kultury i komunikacji pomiędzy studentami z różnych krajów europejskich stanowią ilustrację poruszanej tematyki.