Opracowanie zestawia i opisuje dobre praktyki krajów zagranicznych w zakresie ożywiania współpracy między kulturą a biznesem. Materiał składa się z dwóch części. W pierwszej opisane zostały rozwiązania wprowadzone w pięciu wybranych krajach europejskich. Wybór został podyktowany z jednej strony uznaniem tych przykładów za najciekawsze, z drugiej, chęcią przedstawienia zastosowanych rozwiązań w krajach o podobnych do polskich systemach administracji i finansowania kultury. W drugiej części opracowania przedstawiono sytuację Polski, skupiając się na rozwiązaniach prawnych mających wpływ na współpracę kultury i biznesu. W zagranicznych opracowaniach na temat rozwiań systemowych w zakresie wspierania kultury przez sektor prywatny stosuje się podział na sponsoring (forma współpracy o podłożu komercyjnym, gdzie darczyńca korzysta z potencjału promocyjnego beneficjenta) oraz formy dobroczynne (np. darowizny). Taki podział zgadza się z rzeczywistością większości krajów europejskich, między innymi w pierwszym opisanym – Austrii.