Wzmiankę o wpisaniu takiego obiektu, który ma faktycznie szczególne znaczenie dla kultury, do wykazu obiektów umieszcza się w księdze rejestrowej prowadzonej dla instytucji kultury w dziale trzecim - Mienie instytucji kultury, w rubryce Uwagi. Minister kultury (minister właściwy do spraw kultury i dziedzictwa narodowego), także z własnej inicjatywy, umieszcza obiekt w wykazie dla potwierdzenia szczególnego znaczenia niektórych obiektów dla kultury oraz w celu ich ewidencjonowania. Uzasadnieniem dla dokonania wpisu takiego obiektu jest jego znaczenie dla kultury narodowej, prowadzona w nim działalność lub cel, dla którego obiekt został wybudowany.
Oznacza to, że ustawodawca uznał za istotne określić, które budynki będące w dyspozycji Skarbu Państwa bądź jednostek samorządowych zawsze będą przeznaczone na działalność wyłącznie kulturalną, ze względu na ich szczególne znaczenie dla kultury narodowej. Gwarantuje to zachowanie dziedzictwa kulturowego. Poza tym daje gwarancję, że bez względu na okoliczności, w określonych budynkach będzie zawsze prowadzona działalności kulturalna. Ustawodawca ponadto wyklucza prowadzenie w takich miejscach działalności innej niż kulturalna.
Nie ma przy tym znaczenia, jaki charakter będzie miała działalność kulturalna, może być przecież zmieniany profil działalności instytucji kultury, poza tym organizator może decydować o rozdysponowywaniu miejsc przeznaczonych na działalność kulturalną podległych sobie instytucji. Co więcej powinien prowadzić taką politykę kulturalną, aby zagwarantować, także w sensie rozdziału miejsc na prowadzenie działalności, jak najlepsze warunki do wykonywania zadań podległych mu instytucji.
Wykaz obiektów oraz tryb zgłaszania obiektów w celu wpisania ich do wykazu, uwzględniając wartości historyczne lub zabytkowe tych obiektów, a także ich pierwotne przeznaczenie na cele kulturalne określa minister kultury w drodze rozporządzenia. Do 2 lipca 2012 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia z dnia 6 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad wpisywania do wykazu obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa, działalność kulturalna lub które dla takiej działalności zostały wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej działalności podstawowej, oraz ustalenia ich wykazu (Dz. U. Nr 21, poz. 185 ze zm.). Rozporządzenie w załączniku wymieniało chronione obiekty (ponad 500), przeznaczone na działalność wyłącznie kulturalną.

Akty prawne:

• ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406)
•  rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia z dnia 6 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad wpisywania do wykazu obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa, działalność kulturalna lub które dla takiej działalności zostały wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej działalności podstawowej, oraz ustalenia ich wykazu (Dz. U. Nr 21, poz. 185 ze zm.).
   

Autorka: dr Joanna Hołda

Doktor nauk prawnych, menadżer kultury, nauczyciel akademicki. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie i Wydziału Pedagogiki Psychologii UMCS w Lublinie. Ukończyła Studia Podyplomowe z zakresu prawa autorskiego, prasowego i wydawniczego w Instytucie Prawa Własności Intelektualnej UJ w Krakowie. Pracuje w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury w Lublinie. Od 2010 r. w zarządzie lubelskiej Zachęty. Jest autorką i współautorką publikacji m. in. z zakresu prawa własności intelektualnej, praw człowieka, prawa kultury i sztuki.