Maria Jehanne Wielopolska (1882-1940), pisarka, publicystka i krytyczka literacka okresu międzywojennego, po wojnie praktycznie zapomniana, od paru lat znowu stała się obiektem zainteresowań badaczy secesji i modernizmu. Jej dokonania wpisały się także w feministyczny dyskurs XXI wieku. Jej twórczość literacka, dość trudna w odbiorze, bo erudycyjna i pełna ukrytych odniesień, jest dziś interpretowana no nowo i na nowo doceniana.

Wobec zainteresowania Wielopolską jako autorką, historyczka sztuki Hanna Faryna-Paszkiewicz postanowiła wydobyć z cienia prywatny wizerunek pisarki. "Rodzona przez Żeromskiego", jak pisał w o niej Jarosław Iwaszkiewcz, była postacią wieloznaczną, o skomplikowanej biografii, zawierającej wiele sprzeczności.

W młodości ślepo wierząca katoliczka, a jednocześnie wojująca antyklerykałka, publicystka datująca listy imionami świętych patronów, broniąca na oślep sprawy żydowskiej, a pod koniec życia jawnie nienawidząca pisarzy Żydów z racji ich pochodzenia, patriotka związana z ruchem niepodległościowym, pracująca w głębokich kulisach pierwszej wojny światowej. W przeddzień września 1939 roku wróg pacyfistów, zwolenniczka nacjonalizmu, orędowniczka faszyzmu utyskująca, że w polskim kodzie dyplomatycznym
brak „wyrzutu ręki” (fragment)

Książka już wkrótce do nabycia na sklep.nck.pl