Rzeczy tworzą przestrzeń antropologiczną często określaną pojęciem kultury materialnej, jednak sposób jej widzenia i poznawania przeszedł w ostatnich latach wyraźną przemianę. Wykształcił się pewien nowy sens tego pojęcia. Ta nowa kultura materialna, kultura „zmaterializowana" czy antropologia rzeczy - bo takie sformułowania się pojawiają - nie prowadzi jednak do żadnej przygotowanej zawczasu, stabilnej przestrzeni badań i poszukiwań. Związek człowieka i rzeczy jest bowiem wyjątkowo skomplikowany, prowokuje do najdziwniejszych pytań, a problemy poznawcze i metodologiczne z nim związane wyłaniają się w centrach najtrwalszych tradycji naukowych (…).

Tomasz Rakowski, Antropologia rzeczy: wprowadzenie