Jeden z teoretyków fotografii, Stephen Edwards pyta, czy możliwe jest wyobrażenie sobie współczesności bez fotografii. Każda z takich prób oznaczałaby istnienie świata bez systemów rejestracji podstawowych dla medycyny, astronomii, a także bez fotograficznych albumów rodzinnych. Żyjemy w fotokulturze/fotokulturach – od codziennego monitoringu po kulturę artystyczną, nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Po dostrzeżeniu olbrzymiego, krytycznego potencjału fotografii w latach 80. ubiegłego wieku, kolejne pokolenie badaczy różnych specjalności – od historyków sztuki po badaczy technologii medialnych analizuje na nowo najróżniejsze aspekty fotografii. Zaletą współczesnych interpretacji jest przekonanie, że nie istnieje jeden, uniwersalny model technologii ani kultury fotograficznej. W numerze, nie odmawiając wagi klasycznym, Barthesowsko-Sontagowskim odczytaniom obrazu, pragniemy wyjść poza ich pole i pokazać współczesną wielość użytków płynących z fotografii, a także bogactwo dziedzin badawczych do fotografii się odnoszących.
Autorzy zebranych w tomie tekstów przedstawiają różne aspekty kulturowego funkcjonowania obrazów fotograficznych – fotografię jako przedmiot i narzędzie interpretacyjne, metody badań wizualnych, praktyki i technologii codzienności, elementy i obiekty sztuki. Badają relacje tekstu i obrazu, nowe spojrzenie na tradycję interpretacji fotografii, jej społeczną rolę i popularne praktyki wykorzystywania. Proponują teksty, które poszerzają spojrzenie na fotografię z perspektywy pamięci tożsamościowej, zagadnień społecznych czy problemów wystawienniczych.