Zauważyliście, że gdy mamy na coś CHRAPKĘ, i to tak bardzo, bardzo, bardzo, to aż chrumkamy i pochrapujemy? To właśnie od tych odgłosów wydawanych przez złaknionych i rozemocjonowanych amatorów rzeczy pożądanych CHRAPKA ‘chętka’ jest nazywana CHRAPKĄ, do dziś zachowaną tylko we frazeologizmie MIEĆ CHRAPKĘ na coś ‘mieć chęć na coś’. W staropolszczyźnie było używanych więcej słów pochodzących od czasownika CHRAPAĆ: był męski CHRAP o znaczeniu ‘twardy, głęboki sen’ lub ‘gniew, nienawiść’ (bo aż chrapiemy z gniewu i złości), była żeńska CHRAPA ‘chrypka’ i zdrobniała CHRAPKA ‘ochota, chęć’, ‘drzemka’, a także ‘złość, nienawiść’ – stąd do dziś w niektórych regionach mówi się MIEĆ CHRAPKĘ / CHRYPKĘ na kogoś ‘czyhać na kogoś, żeby się na nim zemścić lub złapać go na gorącym uczynku’.