To nie jest wcale skrócone tentegować. TENTOWAĆ to stary, już niemal nieużywany czasownik, pochodzący do łacińskiego tento, tentare (inaczej: tempto, temptare) ‘dotykać, badać, atakować, usiłować, drażnić, narzucać się komuś’ [SŁP P, V, 352]. Słowo TENTOWAĆ znajdziemy w prozie Sienkiewicza, listach Słowackiego, wspomnieniach Iwaszkiewicza. Oznacza ‘kusić, nęcić, pociągać’ albo ‘usiłować coś zrobić, zabiegać o coś’. „Pan myśli, że ja nie pragnę zgody, że nie tentuję o pojednanie?” – pisał Józef Ignacy Kraszewski, a Józef Dzierzkowski wyznawał: „Wdzięki romantyczne panny Amelii nie tentują mnie wcale”.