W katalogach mebli, pod zdjęciami wygodnych (z założenia), wyściełanych mebli z oparciami, zagłówkami, poręczami, podłokietnikami, wałkami czy poduszkami – mebli przeznaczonych do siedzenia lub do siedzenia i leżenia i mogących pomieścić kilka osób, znajdujemy podpisy: SOFA lub podpisy KANAPA – w zależności od tego, kto przygotował katalog i która nazwa bardziej odpowiadała producentowi czy sprzedawcy. SOFA i KANAPA traktowane są zatem obecnie jako całkowite synonimy. Jeszcze kilkanaście lat temu jednak zarówno źródła kodyfikacji, jak i teksty użytkowe (a więc i słowniki językowe, i katalogi produktów) odróżniały SOFĘ od KANAPY. KANAPA to – według „Słownika języka polskiego” PWN – ‘mebel z oparciem i poręczami, przeznaczony do siedzenia lub leżenia dla kilku osób’ – jest to zatem bardzo obszerne pod względem znaczeniowym określenie. Natomiast SOFA to ‘otomana, rodzaj kanapy’ [NEP PWN] lub ‘niska, miękka kanapa’ [SJP PWN], lub też ‘niska, miękka kanapka bez poręczy’ [SJP Dor]. Dawniej mianem SOFA określano również ozdobną poduszkę, którą się kładzie na meblach (w tym znaczeniu słowa SOFA używał np. Juliusz Słowacki). Może zatem warto pamiętać o tym rozróżnieniu: że wprawdzie każda SOFA jest KANAPĄ, lecz nie każda KANAPA jest SOFĄ?