PĄKI – zdrobniale PĄCZKI – czyli zawiązki kwiatów, liści lub łodyg, są etymologicznie związane właśnie z pękaniem. Rzeczowniki PĄK i PĘK w zn. ‘dźwięk towarzyszący pękaniu’ (w dialektach także PUK) to wyrazy powstałe od prasłowiańskiego czas. *pǫkati ‘puszczać liście lub pękać’. PĘK w zn. ‘wiązka czegoś’, a w dialektach także ‘zgrubienie’ lub ‘węzeł’ pochodzi od prasłowiańskiego *pǫkъ ‘pękata wiązka czegoś; coś pękatego’, a to z kolei od czas. *pǫčiti ‘pęcznieć lub czynić pękatym’. Od tego też PĄCZEK ‘ciastko’, bo pączek to taka pękata słodka bułeczka.