Zdarza się – i to wcale nie rzadko – że mylimy WIŚNIE z CZEREŚNIAMI i CZEREŚNIE z WIŚNIAMI. Okazuje się, że nie jest to tylko nasza przypadłość, albo też – że nie jest to przypadłość naszych czasów. Nazwa tych pysznych letnich owoców znana jest całej słowiańszczyźnie, a prasłowiańskie słowo *čeršьńa ‘czereśnia’ powstało jako skutek kontaminacji jeszcze starszego określenia czereśni: *čerša i określenia wiśnia: *višьńa (*čerša + *višьńa > *čeršьńa). Nasi przodkowie zatem również mieszali WIŚNIE z CZEREŚNIAMI i CZEREŚNIE z WIŚNIAMI. Samo słowo CZEREŚNIA – w takiej postaci, jaką znamy obecnie – przywędrowało do polszczyzny ze wschodu i wyparło wcześniejsze polskie formy tej nazwy, których było niemało. Aż do XVII w. CZEREŚNIE – w zależności od regionu – nazywaliśmy: czrzesznami, czrześniami, trzesznami, trześniami, trasznami, trześlami strześniami, lub krzeszniami. Niektóre z tych form zachowały się w gwarach do dziś, ale zapożyczona z języków ruskich CZEREŚNIA jest chyba łatwiejsza do wymówienia...
Źródło: [SEJP Bor, 95, 703; SJP PWN]