Zobacz fotoreportaż

4-go czerwca w Dzielnicy Wzajemnego Szacunku we Wrocławiu odbyły się przedostatnie w tym roku szkolnym międzykulturowe warsztaty dla gimnazjalistów w ramach projektu „Dzieci Jednego Boga”. Od września ruszają następne.

Tym razem w warsztatach uczestniczyli uczniowie z klas 1-3 z Gimnazjum nr 7 Zespołu Szkół Rolniczych w Legnicy wraz z Dyrektor Szkoły, panią Urszulą Przybyło i kierownikiem wycieczki panią Lidią Ogonowską. Program spotkania obejmował zwiedzanie z przewodnikami świątyń Dzielnicy (kolejno: ewangelickiej, żydowskiej, prawosławnej i katolickiej), warsztaty dot. praw człowieka oraz poczęstunek przygotowany przez organizatorów.

W kościele ewangelicko- augsburskim grupę przywitała Maria Jasińska- koordynator warsztatów. Na pytanie czy ktoś słyszał o Dzielnicy Wzajemnego Szacunku we Wrocławiu młodzież przecząco pokręciła głowami, okazało się jednak, że niektórzy byli w cerkwi i mają kolegów wyznania prawosławnego. Ksiądz Marcin Orawski objaśniał charakterystyczną budowę kościoła: „Wierni stoją również na balkonach, bo dzięki temu większa ilość osób może dobrze słyszeć głos kaznodziei” , odpowiadał na pytania o tablice z cyframi na ścianach: „ To są numery pieśni śpiewanych w trakcie nabożeństwa”. Następnie grupa przeszła do Synagogi Pod Białym Bocianem. Młodzież wiedziała, że największa diaspora żydowska przed II wojną światową znajdowała się w Polsce, dziewczynom udało się również zgadnąć, że Żydzi przypinają sobie mycki spinkami. „ A w jaki sposób trzyma się mycka, jeśli ktoś jest łysy?” zapytała znienacka jedna z uczestniczek. Prowadząca wycieczkę „wybrnęła” z kłopotu proponując Ani, żeby zadała to pytanie przewodnikowi, panu Jerzemu Kichlerowi, jednemu z twórców Dzielnicy i dialogu międzywyznaniowego we Wrocławiu.

 
Pan Kichler zaprowadził grupę do Sali Modlitw, zwanej również Małą Synagogą i tam opowiadał o wyznaniu judaistycznym oraz o dziejach gminy żydowskiej we Wrocławiu. Zaprezentował młodzieży zwoje tory i pokazał chłopcom jak powinno się je zwijać. Na pytanie o modlitwę żydowską wyjaśnił, że więcej obowiązków w tym względzie mają mężczyźni, którzy muszą się modlić 3 razy dziennie, natomiast kobiety mogą się modlić raz dziennie ze względu na inną, bardzo doniosłą rolę przeznaczoną dla nich w kulturze żydowskiej a mianowicie wychowanie dzieci i prowadzenie domu. „Dzieci są bardzo ważne dla Żydów a obecnie w wielu rodzinach ich wychowaniu poświęcają się z równym oddaniem mężczyźni i kobiety”. Skończywszy zwiedzanie Synagogi Pod Białym Bocianem wycieczka przeszła z powrotem do parafii ewangelickiej, gdzie w salce przygotowany był dla nich mały poczęstunek złożony m. in. z koszernej żydowskiej macy. Po posiłku i krótkim odpoczynku Maria Jasińska podzieliła grupę na dwie części i przeprowadziła interaktywną grę obrazującą stosunki władzy. Młodzież z chęcią przestawiała krzesła i stoły, aby zdominować osobę, która zajęła najwyższą pozycję w każdej z grup, a potem żywo dyskutowała jak powinna się zachowywać władza, żeby rządzonym było z nią dobrze, kto może ją sprawować i czy mniejszości powinny mieć głos. Następnie grupa przeszła do cerkwi, gdzie przywitał ją ks. Aleksander Konachowicz, który wychowywał się na pograniczu ukraińsko- polskim, gdzie „od maleńkości” doświadczał współistnienia i dialogu różnych kultur. Opowiedział uczestnikom o znaczeniu ikon i świec w wyznaniu prawosławnym, pokazał chrzcielnicę w której zanurza się w całości malutkie dzieci: „ Chrzcimy w ten sposób również w zimie i dzieci jakoś nie chorują”. Uczestnicy spotkania byli pod wrażeniem wystroju cerkwi. Kuba z 3 klasy zadawał dużo pytań dotyczących wyrobu ikon, dzięki czemu dowiedzieliśmy się, gdzie w Polsce mieszczą się szkoły uczące ikono pisarstwa i jak trudno jest pozyskać dobre barwniki do pisania ikon. Ostatnią zwiedzaną świątynią był kościół katolicki, należący obecnie do Paulinów. Okazało się, że młodzież umie wymienić sporo zakonów w kościele katolickim, jednak pierwszy raz usłyszała o t. zw. zakonach pustelniczych. Wycieczkę oprowadził Brat Paweł. Przedstawił podstawowe różnice w wyznaniu katolickim i ewangelickim: „Chcemy zachować te różnice, ale to zupełnie nie przeszkadza nam we wzajemnej współpracy w Dzielnicy”, opowiedział o zakonie św. Pawła pustelnika z którego wywodzą się dzisiejsi Paulini, zaprowadził uczestników na empory kościoła, gdzie mieści się obecnie wystawa z okazji 700-lecia zakonu. Na zakończenie warsztatów uczestnicy spotkania wpisali się do księgi pamiątkowej.

Projekt „Dzieci Jednego Boga” jest jednym z 13 projektów realizowanych w Polsce w ramach obchodów Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego 2008, przy tym jest to jedyne przedsięwzięcie realizowane w Polsce Zachodniej. W ramach projektu odbywają się cykliczne warsztaty dla młodzieży szkolnej z całej Polski połączone ze zwiedzaniem Dzielnicy Wzajemnego Szacunku, warsztaty dla dzieci różnych wyznań, warsztaty muzyczne (zakończone), wymiana polsko- ukraińska, koncerty, spektakle, konkursy dla szkół i inne wydarzenia towarzyszące. Więcej o projekcie już wkrótce na stronie: www.fundacja4wyznan.pl

Projekt ten jest prowadzony przez Fundację „Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań” i uzyskał dofinansowanie z Komisji Europejskiej w ramach obchodów Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego 2008 w Polsce oraz środki Gminy Wrocław. Partnerami projektu są Narodowe Centrum Kultury oraz Gmina Wrocław.

4-go czerwca w Dzielnicy Wzajemnego Szacunku we Wrocławiu odbyły się przedostatnie w tym roku szkolnym międzykulturowe warsztaty dla gimnazjalistów w ramach projektu „Dzieci Jednego Boga”. Od września ruszają następne.

Tym razem w warsztatach uczestniczyli uczniowie z klas 1-3 z Gimnazjum nr 7 Zespołu Szkół Rolniczych w Legnicy wraz z Dyrektor Szkoły, panią Urszulą Przybyło i kierownikiem wycieczki panią Lidią Ogonowską. Program spotkania obejmował zwiedzanie z przewodnikami świątyń Dzielnicy (kolejno: ewangelickiej, żydowskiej, prawosławnej i katolickiej), warsztaty dot. praw człowieka oraz poczęstunek przygotowany przez organizatorów.

W kościele ewangelicko- augsburskim grupę przywitała Maria Jasińska- koordynator warsztatów. Na pytanie czy ktoś słyszał o Dzielnicy Wzajemnego Szacunku we Wrocławiu młodzież przecząco pokręciła głowami, okazało się jednak, że niektórzy byli w cerkwi i mają kolegów wyznania prawosławnego. Ksiądz Marcin Orawski objaśniał charakterystyczną budowę kościoła: „Wierni stoją również na balkonach, bo dzięki temu większa ilość osób może dobrze słyszeć głos kaznodziei” , odpowiadał na pytania o tablice z cyframi na ścianach: „ To są numery pieśni śpiewanych w trakcie nabożeństwa”. Następnie grupa przeszła do Synagogi Pod Białym Bocianem. Młodzież wiedziała, że największa diaspora żydowska przed II wojną światową znajdowała się w Polsce, dziewczynom udało się również zgadnąć, że Żydzi przypinają sobie mycki spinkami. „ A w jaki sposób trzyma się mycka, jeśli ktoś jest łysy?” zapytała znienacka jedna z uczestniczek. Prowadząca wycieczkę „wybrnęła” z kłopotu proponując Ani, żeby zadała to pytanie przewodnikowi, panu Jerzemu Kichlerowi, jednemu z twórców Dzielnicy i dialogu międzywyznaniowego we Wrocławiu.

Pan Kichler zaprowadził grupę do Sali Modlitw, zwanej również Małą Synagogą i tam opowiadał o wyznaniu judaistycznym oraz o dziejach gminy żydowskiej we Wrocławiu. Zaprezentował młodzieży zwoje tory i pokazał chłopcom jak powinno się je zwijać. Na pytanie o modlitwę żydowską wyjaśnił, że więcej obowiązków w tym względzie mają mężczyźni, którzy muszą się modlić 3 razy dziennie, natomiast kobiety mogą się modlić raz dziennie ze względu na inną, bardzo doniosłą rolę przeznaczoną dla nich w kulturze żydowskiej a mianowicie wychowanie dzieci i prowadzenie domu. „Dzieci są bardzo ważne dla Żydów a obecnie w wielu rodzinach ich wychowaniu poświęcają się z równym oddaniem mężczyźni i kobiety”. Skończywszy zwiedzanie Synagogi Pod Białym Bocianem wycieczka przeszła z powrotem do parafii ewangelickiej, gdzie w salce przygotowany był dla nich mały poczęstunek złożony m. in. z koszernej żydowskiej macy. Po posiłku i krótkim odpoczynku Maria Jasińska podzieliła grupę na dwie części i przeprowadziła interaktywną grę obrazującą stosunki władzy. Młodzież z chęcią przestawiała krzesła i stoły, aby zdominować osobę, która zajęła najwyższą pozycję w każdej z grup, a potem żywo dyskutowała jak powinna się zachowywać władza, żeby rządzonym było z nią dobrze, kto może ją sprawować i czy mniejszości powinny mieć głos. Następnie grupa przeszła do cerkwi, gdzie przywitał ją ks. Aleksander Konachowicz, który wychowywał się na pograniczu ukraińsko- polskim, gdzie „od maleńkości” doświadczał współistnienia i dialogu różnych kultur. Opowiedział uczestnikom o znaczeniu ikon i świec w wyznaniu prawosławnym, pokazał chrzcielnicę w której zanurza się w całości malutkie dzieci: „ Chrzcimy w ten sposób również w zimie i dzieci jakoś nie chorują”. Uczestnicy spotkania byli pod wrażeniem wystroju cerkwi. Kuba z 3 klasy zadawał dużo pytań dotyczących wyrobu ikon, dzięki czemu dowiedzieliśmy się, gdzie w Polsce mieszczą się szkoły uczące ikono pisarstwa i jak trudno jest pozyskać dobre barwniki do pisania ikon. Ostatnią zwiedzaną świątynią był kościół katolicki, należący obecnie do Paulinów. Okazało się, że młodzież umie wymienić sporo zakonów w kościele katolickim, jednak pierwszy raz usłyszała o t. zw. zakonach pustelniczych. Wycieczkę oprowadził Brat Paweł. Przedstawił podstawowe różnice w wyznaniu katolickim i ewangelickim: „Chcemy zachować te różnice, ale to zupełnie nie przeszkadza nam we wzajemnej współpracy w Dzielnicy”, opowiedział o zakonie św. Pawła pustelnika z którego wywodzą się dzisiejsi Paulini, zaprowadził uczestników na empory kościoła, gdzie mieści się obecnie wystawa z okazji 700-lecia zakonu. Na zakończenie warsztatów uczestnicy spotkania wpisali się do księgi pamiątkowej.

Projekt „Dzieci Jednego Boga” jest jednym z 13 projektów realizowanych w Polsce w ramach obchodów Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego 2008, przy tym jest to jedyne przedsięwzięcie realizowane w Polsce Zachodniej. W ramach projektu odbywają się cykliczne warsztaty dla młodzieży szkolnej z całej Polski połączone ze zwiedzaniem Dzielnicy Wzajemnego Szacunku, warsztaty dla dzieci różnych wyznań, warsztaty muzyczne (zakończone), wymiana polsko- ukraińska, koncerty, spektakle, konkursy dla szkół i inne wydarzenia towarzyszące. Więcej o projekcie już wkrótce na stronie: www.fundacja4wyznan.pl

Projekt ten jest prowadzony przez Fundację „Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań” i uzyskał dofinansowanie z Komisji Europejskiej w ramach obchodów Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego 2008 w Polsce oraz środki Gminy Wrocław. Partnerami projektu są Narodowe Centrum Kultury oraz Gmina Wrocław.