Miejsce: ZODIAK Warszawski Pawilon Architektury, Pasaż Stefana Wiecheckiego, „Wiecha” 4, Warszawa

Czy tworzenie miast i budynków w Polsce, poddane potrzebom modernizacyjnym, zostało wyrzucone poza nawias kultury? Czy w sektorze publicznym w imię efektywności rynkowej porzucono etykę, innowacyjność i jakość?

Zapraszamy na debatę poświęconą wyzwaniom długoterminowym w polskiej architekturze i urbanistyce.

W kontekście powszechnego nastawienia na krótkoterminowy zysk, krytykowanego przez ekonomistów takich jak Michael Porter i Clayton Christensen, zaproszeni paneliści omówią wpływ takiego podejścia na kulturę architektoniczną, na miasta i przestrzeń publiczną.

Udział wezmą:

Prof. Marta Leśniakowska – Profesor architektury, historyczka sztuki, znana ze swoich badań nad architekturą polską, jej dziedzictwem i współczesnymi przemianami.

Prof. Magdalena Staniszkis –  Architektka i urbanistka, doktor habilitowany nauk technicznych oraz profesor Politechniki Warszawskiej, gdzie od 1988 roku prowadzi Pracownię Projektowania Miejskiego. Od 1992 roku kieruje własną pracownią Staniszkis Architekt, zdobywając nagrody za projekty, w tym nominację do konkursu „Życie w Architekturze” za budynek biurowy Rodan Systems.

Arch. Magda Maciąg – Założycielka pracowni architektonicznej, zdobywała doświadczenie przez blisko 18 lat w APA Wojciechowski oraz pracując w pracowni Fearonhay w Nowej Zelandii. Jest wiceprezeską warszawskiego oddziału SARP i koordynatorką działań w Warszawskim Pawilonie Architektury Zodiak.

Arch. Rafał Sieraczyński – Architekt, od 2011 roku prowadzi Pracownię RYSY Architekci. Autor obiektów Palmiarni w Gdańsku, Wydziału Farmacji w Poznaniu czy Dworca Kolejowego w Solcu Kujawskim. Współzałożyciel Fundacji Szkic mającej na celu zmianę systemu zamawiania projektów publicznych w Polsce.

Debatę poprowadzi: Prof. Bolesław Stelmach, Architekt, Laureat Honorowej Nagrody SARP, autor Centrum Chopinowskiego w Warszawie, Muzeum Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, Rozbudowy obiektów Sejmu, Dyrektor Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki (NIAiU).

---

Organizator: Fundacja Szkic
Współorganizatorzy: Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, ZODIAK Warszawski Pawilon Architektury

Jako Fundacja Szkic pomagamy instytucjom publicznym wybierać najlepszych wykonawców projektów architektonicznych. Naszym priorytetem jest zapewnienie, aby każdy projekt był nie tylko estetyczny i funkcjonalny, ale również zrównoważony i przyjazny środowisku. Dzięki naszemu wsparciu, inwestycje publiczne stają się trwałe, innowacyjne i dopasowane do potrzeb lokalnych społeczności, przyczyniając się do ich długoterminowego rozwoju. Więcej: https:// fundacjaszkic.pl.

7 listopada w godz. 18.00-19.15.

Flamenco to nie tylko muzyka i taniec – to sztuka i styl życia, tętniące energią Andaluzji. Opowiada o
sprawach bardzo naturalnych i bliskich człowiekowi – tych trudnych i przyjemnych. Radość, miłość,
tęsknota, śmierć, ból … Na całym świecie ludzie tak samo pragną i tak samo cieszą się i płaczą – stąd
fenomen popularności.

Muzyka i taniec flamenco, niosą w sobie zarówno energię, siłę, nadzieję, słońce ale też tęsknotę,
cierpienie, miłość, wiarę … To sztuka o wielowiekowej tradycji a jednocześnie tak bliska człowiekowi,
naturalnie wtapiająca się w nasze emocje… Wspólnie przeniesiemy się do pięknej Andaluzji, pełnej
celebracji życia, zapachu kwiatów pomarańczy i jaśminu.
Flamenco tworzą połączone ze sobą śpiew, taniec i muzyka. Jako pierwszy ukształtował się śpiew oparty
na rytmie. Nieco później pojawił się taniec, stanowiący początkowo formę ilustracji do pieśni.
Taniec flamenco jest najczęściej solowy – to indywidualna forma wypowiedzi, zawierająca zawsze pewien
element improwizacji.

Podczas zajęć poznamy różne sposoby ekspresji, tak aby poczuć wspólnie jak wielkie jest bogactwo,
które niesie ze sobą świat flamenco. W trakcie zajęć jako pierwszy poznamy tangos.
Ten styl należy do najbardziej tradycyjnych we flamenco. Posiada wiele odmian związanych z miejscem
pochodzenia lub ze względu na interpretację wybitnych śpiewaków flamenco. Pierwotnie i naturalnie
zmysłowy, piękny, pełen ekspresji zarówno w wersji damskiej jak i męskiej, tańczony jest w rytmie na 4.
Strój: rekomendowany jest strój wygodny, nie krępujący ruchów (bawełniana koszulka/bluza,
spodnie/legginsy, długa i szeroka spódnica) oraz obuwie na obcasie / na twardej podeszwie.

Miejsce: Centrum Sztuki Włączającej / Teatr 21

Głośny monodram Agnieszki Przepiórskiej „Ocalone" na podstawie tekstu Piotra Rowickiego w reżyserii Mai Kleczewskiej. „Ocalone" to historia Ireny K., która po 80. latach odzyskuje głos i opowiada o zdarzeniach z „Zieleniaka" – obozu przejściowego zorganizowanego w sierpniu 1944 r. na warszawskiej Ochocie przez oddziały SS RONA dla ludności cywilnej.

Pokazy spektaklu odbędą się w budynku PAST-y (ul. Zielna 39, Warszawa, V P.). Dla uczestniczek i uczestników WspółKONGRESU Kultury przygotowana została pula biletów w cenie 33,99 zł (pula w ilości 30 miejsc na każdy spektakl w dniach 7-8-9.11.2024 o godz. 19.00).

Bilety (należy wybrać opcję biletu współKongres Kultury)

Premiera spektaklu odbyła się 30 września i 1 października 2024 r. w ramach pierwszej odsłony Festiwalu Bohaterek. Producentem spektaklu jest Dom Spotkań z Historią.

Po osiemdziesięciu latach Irena K. z ulicy Opaczewskiej odzyskuje głos. Przez te wszystkie lata chodziła koło miejsca, gdzie wydarzyła się tragedia. Koło szkoły, którą spalono. Koło placu, na którym sprzedawano warzywa i owoce. I teraz też kwitnie handel. Nikt nie chciał słuchać. Nikt nie chciał się zatrzymać. Nikt tego nie potrzebował, po co rozdrapywać rany? „Ocalone" to historia prawdziwa, która wydarzyła się w połowie XX wieku. W środku Europy. W Polsce. W Warszawie. W obozie przejściowym na Zieleniaku masowo gwałcono kobiety. Nikt dokładnie nie wie ile ich było. Setki? Tysiące? Nikt nie zna ich nazwisk ani imion. Sprawcy są znani: Ronowcy, diabły umazane marmoladą, obwieszone zegarkami, pijące wódkę z baniek po mleku, w kradzionych koszulach i z karabinami na sznurkach. Ofiary wybierali nocami, pomagali sobie latarkami. Krzyki, jęki, skowyt, stos spuchniętych ciał, a potem cisza. Irena K. odzyskała głos. Musi zebrać wszystkie siły, aby przywrócić pamięć o wszystkich nieznanych bohaterkach poległych w sierpniu 1944 roku na warszawskim Zieleniaku. Musi zadbać o ich obecność w świadomości dzisiejszych i przyszłych pokoleń. Zapraszamy Państwa na uroczyste odsłonięcie pomnika, który na zawsze zachowa w pamięci los bohaterek.

Spektakl dla osób powyżej 16 roku życia. W spektaklu są sceny przemocy, w tym przemocy seksualnej oraz wulgarny język.

Miejsce: PKiN, sala Goethego
Do lat 50. wszystko było czarno-białe. Lata 70. to wyblakłe kolory ORWO. Lata 90. były szare, rozmyte i roztrzęsione, jak nagrania z kamery VHS. Nasza przeszłość nabiera kolorów, kształtów, faktur i dźwięków dzięki archiwom audiowizualnym. To co i jak myślimy o przeszłości zależy od tego co i jak zarejestrowały aparaty, kamery i mikrofony. Archiwum to nie tylko magazyny, katalogi, pudełka z taśmą – to obrazy i dźwięki, które tworzą nas samych, jako jednostki i jako wspólnotę.

Tymczasem zegar tyka. „Rękopisy nie płoną” – taśmy, niestety, i owszem. Dla niektórych archiwów to ostatni moment na digitalizację. To również ostatni moment, żeby wykorzystać wiedzę archiwistów i archiwistek, którzy przez dekady zajmowali się zbiorami, a którzy masowo przechodzą na emeryturę. Do tego dochodzi często nierozstrzygnięty status prawny i rozproszenie materiałów w różnych jednostkach.

Dlatego chcemy porozmawiać o przyszłości polskich archiwów audiowizualnych – jak je digitalizować, jak katalogować, jak udostępniać? Jak otworzyć je szerzej dla publiczności? Jak zintegrować zbiory z różnych archiwów? Jak uczyć pracy z archiwami audiowizualnymi – nie tylko archiwistów i archiwistki, ale też filmowców i filmowczynie oraz badaczy i badaczki z różnych dyscyplin?

Pomysł na panel wyniknął z rozmów w gronie dokumentalistów i dokumentalistek pracujących z materiałami archiwalnymi. Do rozmowy prowadzący Kuba Mikurda i Małgorzata Świderska zaprosili: Agnieszkę Będkowską, Przemysława Herburta, Tomasza Kolankiewicza, i Radosława Pobożego, przedstawicieli największych polskich instytucji dysponujących archiwami audiowizualnymi – Instytutu Pamięci Narodowej, Filmoteki Narodowej - Instytutu Audiowizualnego, Telewizji Polskiej i Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych.

Debata, organizowana przez Filmotekę Narodową – Instytut Audiowizualny, jest wydarzeniem towarzyszącym współKongresowi Kultury, który odbywa się w dniach 7-9 listopada 2024 roku. Organizatorem współKongresu Kultury jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, partnerami: Narodowe Centrum Kultury i Miasto Stołeczne Warszawa.

Prowadzący
Kuba Mikurda – reżyser, badacz kina. Twórca opartych na archiwach filmów dokumentalnych „Love Express. Przypadek Waleriana Borowczyka” (2018), „Ucieczka na Srebrny Glob” (2021) i „Solaris Mon Amour” (2023). Wykłada w Szkole Filmowej w Łodzi.

 

 

 

 

Małgorzata Świderska – Reżyserka filmowa i telewizyjna, autorka filmów dokumentalnych, realizacji spektakli operowych, zwiastunów filmowych i reklam. Przez wiele lat zawodowo związana z Canal+ i Teatrem Wielkim Operą Narodową.

 

 

 

 

Uczestnicy

Agnieszka Będkowska – zastępca dyrektora w Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, od wielu lat odpowiedzialna za nadzór  nad produkcją filmową  i  rozwój  oraz realizację  projektów edukacji filmowej  i projektów promujących  polską klasykę filmową za granicą.

 

 

 

 

 

 

 

Przemysław Herburt – dyrektor Ośrodka Dokumentacji i Zbiorów Programowych TVP

 

 

 

 

 

 

Tomasz Kolankiewicz - Filmoznawca, historyk filmu. W latach 2008-2017 redaktor programowy w redakcji filmowej TVP Kultura. W latach 2020-2023 dyrektor artystyczny Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Od roku 2024 dyrektor Filmoteki Narodowej - Instytutu Audiowizualnego.

 

 

 

 

Radosław Poboży - historyk, archiwista i główny specjalista do spraw filmu w Archiwum IPN.Autor wielu publikacji dot. działalności specjalnej komórki filmowej Służby Bezpieczeństwa. Razem z dokumentalistami z FINA wykonał rekonstrukcję i zmontował na nowo film z 1927 r. „Z wycieczki stowarzyszenia weteranów do Polski”.

9 listopada, godz. 10.00

Sala

Sesja posterowa zorganizowana w odpowiedzi na przesłane zgłoszenia. Do sesji posterowej zakwalifikowane zostały projektu przesłane przez instytucje, organizacje oraz twórczynie i twórców indywidualnych. Zaproszenie przyjęli:

• Narodowy Instytut Muzeów
• Związek Kompozytorów Polskich
• Centrum Kultury "Browar B." we Włocławku
• Pracownia Kultury Nadbałtyckiego Centrum Kultury w Gdańsku
• Teatr Guliwer
• Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki
• Muzeum Kultury Wilamowskiej
• Agata Tobolczyk
• Muzeum Miasta Gdyni
• Muzeum Miasta Gdyni
• Łódzki Dom Kultury
• Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego, oddział Kolekcja
• Fundacja Regionalne Centrum Informacji i Wspomagania Organizacji Pozarządowych
• Muzeum Kinematografii w Łodzi
• Jan Dubiel | Posterove
• Narodowy Instytut Fryderyka Chopina
• Fundacja Las Sztuki
• Instytut Badań Organizacji Kultury - IBOK
• Instytut Nauk o Kulturze Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
• REAGUJEMY! – Otwarta Sieć Ludzi Kultury
• neuroodmiennx
• Ośrodek Kultury im. Cypriana Kamila Norwida w Krakowie
• Stowarzyszenie Forum Kraków
• Przemysław Waczyński
• Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego w Karolinie
• Gminny Ośrodek Kultury w Świdnicy
• Małopolski Instytut Kultury w Krakowie
• Unsound Festiwal
• Komuna Warszawa

9 listopada, godz. 10.30

Wizyta studyjna w Społecznej Instytucji Kultury - Hashtag Lab. Jak działamy, jak może wyglądać współpraca między NGO a grantodawcą w ramach współtworzenia instytucji kultury, czy taka droga zarządzania instytucjami kulturalnymi się sprawdza. Spotkanie będzie miało charakter nieformalny, w ramach którego członkinie grupy kreatywnej Hashtag Lab i zespołu Hashtag Ensemble, oprowadzą po budynku Hashtag Labu, opowiedzą o swoim miejscu, jego historii oraz o tym, jak można rozwijać się dzięki powierzeniu zarządzania instytucją, sektorowi pozarządowemu.

9 listopada, godz. 10.30 - 12.00

JASNA 10 działa od 2020 r. Jest to centrum społeczno-kulturalne prowadzone przez Krytykę Polityczną w partnerstwie z Fundacją Strefa WolnoSłowa, Fundacją Automathophone, Fundacją KEM, Fundacją Kultury Wizualnej WIDOK, Fundacją SZAJN, Grupą ZAKOLE i Alliance for Black Justice in Poland, zrzeszającą kolektyw Black is Polish, Stowarzyszenie Rodzin Wieloetnicznych Family Voices, Centrum Intersekcjonalnej Sprawiedliwości, new visions i Fundację Na Rzecz Różnorodności Społecznej.

JASNA10 dostarcza program artystyczny, kulturalny i edukacyjny uczestnikom i uczestniczkom oraz odbiorcom i odbiorczyniom ze społeczności narażonych na dyskryminację lub będących pod presją polityczną: dla osób migranckich i uchodźczych, w tym dla osób czarnych, dla osób ze społeczności LGBTQ+, Głuchych, osób neuroróżnorodnych i niewpisujących się w dominujące kulturowe wzorce cielesności, dla nastolatek oraz nastoletnich osób niebinarnych. 

Za realizację programu instytucji odpowiadają: Igor Stokfiszewski, Elżbieta Zasińska i Wojtek Zrałek-Kossakowski.

Podczas wizyty studyjnej Igor Stokfiszewski oprowadzi gościnie i gości po instytucji, zaprezentuje krótki film o działalności JASNEJ 10 i zaprezentuje szczegóły realizowanego przez konsorcjum programu.

9 listopada w godz. 10:30-11:30

Teatr Komuna Warszawa jest inicjatorem ogłoszenia konkursy na społeczne instytucje w Warszawie. We wspólpracy z samorządem warszawskiem prowadzi już drugę edycję programu SIK. 

Czym są społeczne instytucje kultury? Czym na pewno nie są? 
Jaka jest ich rola w ekosystemie kultury?
Jak to się ma do programu Teatru? Jakie są plany i wyzwania dla SIK-ów?

Zapraszamy na krótką wizytę studyjną połączona z rozmową przy kawie i herbacie. Tylko 10 min. spacerem do Pałacu Kultury. 

Warto zobaczyć to unikatowe miejsce, nagrodzone Nagrodą Mieszkańców w Konkursie Architektonicznym Prezydenta m.st. Warszawy.

Teatr 21 to przede wszystkim zgrany zespół aktorski. Na zespołowość, która jest naszym znakiem, wpłynęły regularne próby teatralne, które odbywamy dwa razy w tygodniu niezmiennie od 18 lat. Podczas tych spotkań najważniejsze są dla nas wspólne relacje i radość płynąca z robienia teatru. Od grudnia zapraszamy na cykliczne próby otwarte, które będą okazją, by doświadczyć atmosfery, która towarzyszy naszej pracy, poznać naszą technikę pracy, a przede wszystkim spotkać się z aktorami i aktorkami Teatru 21. Poprzez użycie ćwiczeń aktywizujących ciało, wyobraźnię i świadomość siebie samego, będziemy wspólnie kreować nowe sytuacje i obrazy teatralne. Próba otwarta z Teatrem 21 to okazja do wspólnego treningu, podczas którego będzie można przekonać się na własnej skórze, jak aktorzy przygotowują się do pracy na scenie.

Prowadzenie: Zespół aktorski Teatru 21 i reżyserki Justyna Sobczyk / Justyna Wielgus (wymiennie)

Miejsce: Centrum Sztuki Włączającej / Teatr 21