Autorkami pierwszego artykułu są Cristina Ortega, Almudena Eizaguirre i Macarena Cuenca z hiszpańskiego Uniwersytetu Deusto leżącego na przedmieściach Bilbao. Badaczki podejmują problem rozwoju widowni (audience development). Przekonują, że instytucje kultury powinny uwzględniać w swoich strategiach ustalenia dokonane w ramach studiów nad rekreacją (leisure studies). Formułują rekomendacje. M.in. postulują działania ukierunkowane na zwiększenie indywidualnego poczucia wolności wyboru wśród publiczności.

W kolejnym tekście Natalia Grincheva z City University London pisze o retoryce związanej z dyplomacją cyfrową. Choć jest to nowe zjawisko, to stało się już jednym z priorytetów dla Unii Europejskiej, która postrzega je jako „nowe i potężne narzędzie, które może uzdolnić zwykłych ludzi, artystów i organizacje kulturalne do stania się aktywnymi ambasadorami ich własnych kultur”. Autorka zachowuje krytyczny dystans wobec zjawiska. Dostrzega potencjał dyplomacji cyfrowej, ale pokazuje też, że część działań opiera się na komunikacji jednostronnej, która jest mało efektywna.

O zarządzaniu teatrami i problemie efektywności piszą Emiko Kakiuchi, Miyako Sumi i Kiyoshi Takeuchi w artykule „New Systems for Theater Management in Japan: Problems and Prospects” oraz Francesco Badia i Elena Borin w artykule „Opportunities and Critical Points for the Introduction of Performance Measurement Systems in Theatres”. Teksty mają solidną podbudowę empiryczną. Bez wątpienia zainteresują osoby zarządzające teatrami oraz instytucjami o podobnym profilu działalności.

Problem relacji pomiędzy technologią komputerową i działalnością instytucji kultury podnosi Ashley Wong w artykule „Digital Futures in Policy and the Cultural Sector in the UK”. Twierdzi, że wobec światowego kryzysu finansowego, który przyczynił się do znaczącej redukcji wydatków na kulturę, koncepcja gospodarki kreatywnej musi ustąpić koncepcji gospodarki cyfrowej. Dowodzi, że w nowym modelu łatwiejsza będzie współpraca pomiędzy instytucjami kultury i przedsiębiorcami. Równocześnie zachęca do tworzenia rozwiązań promujących dzielenie się wiedzą. Czy powstaje z tego spójna wizja? Ocenę pozostawiamy Państwu.

Pełna treść czasopisma będzie dostępna dla wszystkich Internautów od 10 stycznia 2013 r.
Więcej informacji na stronach ENCATC.