Kultura w programie wyborczym PiS

Date of publication: 01.09.2011
Średni czas czytania 6 minutes
print

Wybory za pasem. Co w związku z tym oferują nam kandydaci? Postanowiliśmy przyjrzeć się kulturze w programach wyborczych poszczególnych partii. Wciąż czekamy na program obecnie rządzącej i prowadzącej w rankingach PO. Na razie jednak zaczynamy od Prawa i Sprawiedliwości.

PiS stawia na rozwój kultury, pamięć narodową, politykę historyczną, kształtowanie postaw patriotycznych i uczestnictwo obywateli w różnych formach kultury. Proponuje:

  1. Zwiększyć nakłady na kulturę, co najmniej do poziomu 1 proc. wydatków budżetu państwa.
  2. Państwo powinno stać się mecenasem kultury i inicjatorem najważniejszych przedsięwzięć.
  3. Przeprowadzenie projektu społecznego, tworzonego na wzór programu edukacyjnego "Patriotyzm Jutra", adresowanego do młodych Polaków, którego celem będzie m.in.:  upowszechnianie wiedzy o przełomowych wydarzeniach w dziejach Polski oraz wybitnych polskich postaciach XX wieku.
  4. Sfinansowanie budowy Muzeum Historii Polski, a w następnej kolejności Muzeum Ziem Zachodnich i Muzeum II Wojny Światowej.
  5. Powstrzymanie kryzysu w sferze ochrony zabytków, poprzez powrót do finansowania prac na poziomie ponad 100 mln zł rocznie.
  6. Określenie podstaw prawnych oraz warunki organizacji i finansowania instytucji kultury. Zmiany te miałyby doprowadzić do zwiększenia ich samodzielność, m.in. przez upowszechnienie formy rad powierniczych.
  7. Konieczność zwiększenia dostępności dzieł kultury dla różnych kręgów publiczności, podwyższenia frekwencji w instytucjach kultury oraz intensyfikacji ich działań popularyzatorskich.
  8. Stworzenie systemowych mechanizmów wzrostu wynagrodzeń pracowników instytucji kultury.
  9. Obiekcja wobec wykluczenia gwarancji wynikających z Kodeksu Pracy.
  10. Uporządkowanie regulacji sponsoringu kultury, tak aby zwiększyć atrakcyjność sponsorowania programów kulturalnych, m. in. przez: wprowadzenie mechanizmu współfinansowania projektów ze środków publicznych i prywatnych.
  11. Zwiększenie dostępu do sztuki dla obywateli mieszkających poza aglomeracjami -najpóźniej do końca 2 dekady XXI w. w każdym mieście: powyżej 40 tys. powinna powstać sala kinowo-teatralna, powyżej 100 tys. mieszkańców – sala koncertowa, a powyżej 200 tys. – sala widowiskowa.
  12. Promocję czytelnictwa poprzez prowadzenie różnorodnych akcji wspierających kulturę czytania, szczególnie wśród młodych odbiorców oraz większe wydatki na zakup nowości bibliotecznych.
  13. Budowę Wideoteki Narodowej, upowszechnianie zasobów audiowizualnych oraz wprowadzenie pełnego i bezpłatnego dostępu do narodowych zbiorów archiwalnych.
  14. Powrót do projektu utworzenia w Polsce miasteczka filmowego w celu poprawy warunków produkcji polskich filmów i umożliwienia kręcenia filmów przez producentów zagranicznych lub w systemie koprodukcji.
  15. Promowanie polskiej kultury i języka za granicą, poprzez wspieranie działań dążących do tego instytucji, a w szczególności Instytutu Adama Mickiewicza m.in.: poprzez uchwalenie odrębnej ustawy, która ureguluje status tej instytucji, źródła jej finansowania i formy ścisłej współpracy z polskimi placówkami zagranicznymi.
  16. Wspieranie przekładów dzieł polskiej literatury (zarówno klasyków, jak i współczesnych twórców) na języki obce.
  17. Utworzenie nowego kompleksowego projektu prawa prasowego.
  18. Wspieranie pluralizmu oraz misyjności mediów publicznych, poprzez upowszechnianie dostępu do rzetelnej informacji, tradycji narodowych, wartości patriotycznych, dorobku polskiej, jak również światowej kultury i nauki oraz promocję współczesnej twórczości artystycznej i poprawnej polszczyzny.
  19. Opowiadanie się za powszechnym abonamentem, w celu utrzymania funduszy na polskie szkoły twórcze, słuchowiska radiowe, reportaże, spektakle, filmy, koncerty oraz zachowania niezależności od dyspozycji władzy wykonawczej i samorządów.
  20. Sprzeciw wobec polityki „grantów” doraźnie przyznawanych mediom komercyjnym na realizację określonych projektów.
  21. Stworzenie warunków ułatwiających zakup telewizji cyfrowej, aby nie doprowadzić do sytuacji tzw. wykluczenia cyfrowego. Jako źródło finansowania tej pomocy wskazują środki pozyskiwane przez budżet z tytułu opłat za częstotliwości, a także środki gromadzone na ten cel na specjalnym funduszu tworzonym z obowiązkowych wpłat nadawców.
  22. Wprowadzenie przepisów, mających chronić przed ukazywaniem przemocy w mediach elektronicznych.

Źródło oraz więcej na stronie Prawa i Sprawiedliwości