Po debacie pojawiło się wiele nowych przemyśleń i autorefleksji. Uczestnicy dyskusji byli zgodni co do tego, że kultura ma znaczący wpływ na środowisko naturalne. Kultura przestaje być postrzegana jako niewinna, co trafnie podczas panelu dyskusyjnego skomentował socjolog prof. dr hab. Tomasz Szlendak:

„Prezentujemy swój status za pomocą dóbr kultur. Kiedy będziemy mocno awansować kulturowo, tych śmieci będzie jeszcze więcej. Rozwiązaniem jest działalność m.in. instytucji kultury, które powinny pomyśleć o sobie jako społecznie odpowiedzialnym narzędziu do reorganizacji zachowań ludzi. Myślę tutaj np. o festiwalach, które „produkują” górę najrozmaitszych śmieci, również tych „statusowych”. Z festiwali zwozi się torebki (ekologiczne rzecz jasna), których jest coraz więcej. […] Pozytywnym przesłaniem naszej dyskusji może być to, że uwrażliwiamy szefostwo różnych instytucji kultury, które przemyślą swoje działania, takie jak np. kolejny festiwal, pod kątem nieprodukowania różnych rzeczy i takiego modelowania zachowań konsumentów tych festiwali, żeby po prostu ślad na ziemi był mniejszy”.

Czy w obliczu nieustannego dążenia do osiągania wzrostu gospodarczego transformacja z kultury nadmiaru do bardziej przyjaznej dla środowiska kultury umiaru jest w ogóle możliwa? Naszą debatą chcieliśmy zainicjować szeroki dialog, również instytucji kultury.

Zorganizowane spotkanie miało na celu również upowszechnienie wyników przedstawionych w raporcie z badania NCK poświęconego kulturze nadmiaru.