Publikacja składa się z trzech głównych części:

• badania w zakresie uniwersalnego projektowania sektora kultury – ta część zawiera teksty m.in. o tym, jak Mazowiecki Instytut Kultury rozpoczął działania na rzecz dostępności (autorstwa Anny Woźniak) oraz jak instytucje kultury mierzą się z wyzwaniami związanymi z projektowaniem uniwersalnym i badaniami publiczności (artykuły autorstwa m.in. Agnieszki Konior, Anny Pluszyńskiej i Pauliny Długosz).
• dostępność w praktyce – przegląd dobrych praktyk, w której znajdują się opisy konkretnych rozwiązań i doświadczeń. Joanna Majewska pisze o modelu różnorodnego zatrudniania w Narodowym Centrum Kultury, Szymon Wielgosz o projektowaniu inkluzywnych inicjatyw kulturalnych, Dagmara Stanosz dzieli się doświadczeniem z Muzeum Śląskiego, a Marta Szadowiak przypomina, że dostępność to również uwzględnianie różnorodnych rytmów życia i potrzeb emocjonalnych.
• język proaktywny – ostatnia część publikacji poświęcona jest roli języka w budowaniu inkluzywnych instytucji. Jakub Studziński analizuje wpływ inkluzywnego języka na kształtowanie wrażliwości, zaś Nina Gabryś-Janowska opisuje ścieżki budowania polityk równościowych w sektorze kultury.

„Praktyki otwartości” to publikacja szczególnie potrzebna w czasie, gdy coraz więcej instytucji kultury w Polsce dostrzega konieczność autentycznego otwierania się na potrzeby osób ze szczególnymi potrzebami, migrantów, osób starszych czy neuroatypowych. Nie chodzi już tylko o spełnienie wymogów prawnych czy formalnych – lecz o głębokie przemyślenie misji instytucji kultury jako miejsc tworzonych przez i dla wszystkich.

To pozycja obowiązkowa nie tylko dla osób pracujących w instytucjach kultury – od muzeów, przez domy kultury, po biblioteki – ale również dla edukatorów, samorządowców, projektantów usług publicznych, badaczy i badaczek kultury. To książka, która inspiruje i daje konkretne narzędzia do działania.