Ustawienia i wyszukiwarka
Romuald Loegler - Robert Konieczny i Magdalena Adamczak KWK Promes
Ważnym zjawiskiem ostatnich dwóch dekad jest działalność krakowskiego architekta Romualda Loeglera. Analizując jego twórczość zawodową po ‘89 roku, nie sposób nie cofnąć się do okresu PRL u, kiedy założył pierwsze prywatne biuro projektowe w Krakowie.
Ważnym zjawiskiem ostatnich dwóch dekad jest działalność krakowskiego architekta Romualda Loeglera. Analizując jego twórczość zawodową po ‘89 roku, nie sposób nie cofnąć się do okresu PRL u, kiedy założył pierwsze prywatne biuro projektowe w Krakowie. W czasach, w których kontakt z zachodnią myślą architektoniczną był utrudniony, Loegler wiele energii przeznaczył na udział w międzynarodowych konkursach oraz na praktyki w biurach w Austrii i Finlandii.
Niezależność zawodowa oraz współczesny, jak na owe czasy, warsztat pracy wzbudziły szacunek polskich oraz zagranicznych środowisk artystycznych. W efekcie, po otwarciu granic w ‘89 roku, był często zapraszanym architektem „byłego bloku wschodniego” do sędziowania w prestiżowych, europejskich konkursach, takich jak konkurs na projekt dzielnicy parlamentarnej w Berlinie z 1993 roku czy konkurs na projekt „Kościoła Roku Świętego 2000” w Rzymie z 1996 roku.
Wielowątkowość tematów, jakie podejmuje w swoich projektach sprawia, że próba przyporządkowania go do któregoś z kierunków ostatniego dwudziestolecia staje się bezcelowa.
Tak jak na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych nie poddał się dyktandu wielkiej płyty, tak jak w latach dziewięćdziesiątych nie uległ modzie na postmodernizm, tak do dziś pozostaje wierny swojemu współczesnemu językowi. Architektura po „loeglerowsku” uderza prostotą i szczerością wypowiedzi, jest ponadczasowa – mimo że osadzona w historii miejsca.
Projekty Loeglera nie bez powodu dwa razy znalazły się w światowej publikacji „The Phaidon Atlas of Contemporary Word Architecture” oraz „The Phaidon Atlas of 21st Century Word Architecture”; są one bowiem zawsze trafną odpowiedzią na to, co dzieje się w architekturze współczesnej.
Dzięki pozycji, jaką osiągnął w europejskiej architekturze, z powodzeniem wspiera wszelkie działania mające na celu podwyższenie jakości polskiej architektury. Jako współtwórca Międzynarodowego Biennale Architektury w Krakowie przyczynił się do powstania instytucji, będącej ważnym miejscem eksperymentu. Jako wydawca miesięcznika „Architektura & Biznes” pomaga architektom, studentom oraz ludziom związanym z branżą budowlaną w kontakcie z architekturą światową.
Działalność Romualda Loeglera – przez różnorodność zadań, jakich się podejmuje – sprawia, iż jest on postacią, bez której trudno sobie wyobrazić polską scenę architektoniczną ostatniego dwudziestolecia.
Niezależność zawodowa oraz współczesny, jak na owe czasy, warsztat pracy wzbudziły szacunek polskich oraz zagranicznych środowisk artystycznych. W efekcie, po otwarciu granic w ‘89 roku, był często zapraszanym architektem „byłego bloku wschodniego” do sędziowania w prestiżowych, europejskich konkursach, takich jak konkurs na projekt dzielnicy parlamentarnej w Berlinie z 1993 roku czy konkurs na projekt „Kościoła Roku Świętego 2000” w Rzymie z 1996 roku.
Wielowątkowość tematów, jakie podejmuje w swoich projektach sprawia, że próba przyporządkowania go do któregoś z kierunków ostatniego dwudziestolecia staje się bezcelowa.
Tak jak na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych nie poddał się dyktandu wielkiej płyty, tak jak w latach dziewięćdziesiątych nie uległ modzie na postmodernizm, tak do dziś pozostaje wierny swojemu współczesnemu językowi. Architektura po „loeglerowsku” uderza prostotą i szczerością wypowiedzi, jest ponadczasowa – mimo że osadzona w historii miejsca.
Projekty Loeglera nie bez powodu dwa razy znalazły się w światowej publikacji „The Phaidon Atlas of Contemporary Word Architecture” oraz „The Phaidon Atlas of 21st Century Word Architecture”; są one bowiem zawsze trafną odpowiedzią na to, co dzieje się w architekturze współczesnej.
Dzięki pozycji, jaką osiągnął w europejskiej architekturze, z powodzeniem wspiera wszelkie działania mające na celu podwyższenie jakości polskiej architektury. Jako współtwórca Międzynarodowego Biennale Architektury w Krakowie przyczynił się do powstania instytucji, będącej ważnym miejscem eksperymentu. Jako wydawca miesięcznika „Architektura & Biznes” pomaga architektom, studentom oraz ludziom związanym z branżą budowlaną w kontakcie z architekturą światową.
Działalność Romualda Loeglera – przez różnorodność zadań, jakich się podejmuje – sprawia, iż jest on postacią, bez której trudno sobie wyobrazić polską scenę architektoniczną ostatniego dwudziestolecia.
