Urodzony 29 października 1829 roku w Krakowie. Z zawodu był rzemieślnikiem – majstrem studniarskim. Należał do ugrupowania millenerów, zajmował się drukiem i rozsyłką Posłania do wszystkich Polaków na ziemi polskiej. Była to odezwa autorstwa Agatona Gillera, dziennikarza i sybiraka. Borelowski działał także w ugrupowaniu czerwonych. Wiosną 1861 roku nadzorował akcje agitacyjne o charakterze patriotycznym, które skierowane były do chłopów. Po wybuchu powstania utworzył własny oddział w Łukowskiem, tytułował się „naczelnym wodzem wojsk podlaskich”. Odbył drogę od Baranowa do Włodawy.

Pobity 7 marca pod Adamkami, odtworzył oddział i pojawił się z nim 22 marca w Hrubieszowie, jednak ponownie stracił go pod Krasnobrodem, po czym uciekł do Galicji. Z Galicji Borelowski organizował wypady w Lubelskie i na Podlasie. Istotny jest podziw dla niezłomności jego wypraw, jakim darzono go w dowództwie carskim. Kolejne niepowodzenie w walkach nastąpiło pod Józefowem 24 kwietnia (w starciu tym zginął poeta Mieczysław Romanowski). Część nielicznych ocalonych z oddziału połączyła się z gen. Jeziorańskim. W czasie kolejnej kampanii „Lelewel” odniósł sukces 30 maja pod Chruśliną w Lubelskiem i przesunął się w lasy lubartowskie. Nie udała mu się napaść na rosyjski konwój pod Korytnicą. Porażka czekała na powstańców również 23 czerwca pod Różą. Pułkownik „Lelewel” poległ w bitwie na Sowiej Górze pod Batorzem 6 września 1863 roku.

Zob. więcej w: S. Kieniewicz, Powstanie styczniowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.