Ten frazeologizm o znaczeniu ‘zmusić kogoś do intensywnego myślenia o jakiejś sprawie’ ma kilka postaci: ZABIĆ komuś ĆWIEKA, WBIĆ komuś ĆWIEKA, ZABIĆ komuś ĆWIEKA w GŁOWĘ / w ŁEB, WBIĆ komuś ĆWIEKA w GŁOWĘ / w ŁEB. Wszystkie te warianty są poprawne i znajdują oparcie w tradycji używania. Dawniej funkcjonowały też inne frazeologizmy: MIEĆ ĆWIEKA w GŁOWIE, czyli ‘mieć jakąś natrętną, uporczywą myśl’, a także: WYBIĆ komuś ĆWIEKA z GŁOWY, czyli ‘wyperswadować komuś coś’ albo ‘przezwyciężyć własną uporczywą wizję’. Wszystkie te powiedzenia bazują na „wbitym ćwieku” jako metaforze upartej, natrętnej myśli, trzymającej się głowy i niedającej się usunąć – całkiem jak wbity żelazny ćwiek, niezwykle mocny i dobrze trzymający, używany przez szewców do mocowania podeszew.