W polszczyźnie obecnych jest – lub było kilka określeń związanych z wiekiem. Najbardziej popularne, powszechnie zrozumiałe i ponadczasowe jest połączenie WIEK CHRYSTUSOWY (uwaga! w tym połączeniu przymiotnik zapisujemy małą literą: wiek chrystusowy) – czyli ‘wiek 33 lat’, trzeba jednak pamiętać, że to połączenie używane jest w odniesieniu do mężczyzny, i to zwłaszcza wtedy, kiedy chcemy zwrócić uwagę na to, co ów mężczyzna do tego czasu osiągnął. „Żeńskim odpowiednikiem” wieku chrystusowego jest nawiązujący do literatury WIEK BALZAKOWSKI. To określenie stosuje się w odniesieniu do trzydziestoletnich i ponadtrzydziestoletnich pań – takie bowiem z lubością obsadzał w roli bohaterek swych utworów Honoriusz Balzak, jeden z najwybitniejszych powieściopisarzy XIX w. Przed Balzakiem pisarze i poeci skupiali się raczej na młodszych przedstawicielkach płci pięknej, to dopiero autor „Komedii ludzkiej” docenił uroki w pełni dojrzałej kobiety. Całkiem neutralnym płciowo, a więc uniwersalnym, określeniem wieku jest warszawskie, wiechowe, niemal już zapomniane i bardzo rzadko używane określenie WIEK TROLEJBUSOWY. Skąd się wzięło i co oznacza? Kilka lat po zakończeniu II wojny światowej zmieniono oznaczenia kursujących wówczas w Warszawie linii trolejbusowych i zarezerwowano dla nich zapisy cyfrowe od 50 do 99. WIEK TROLEJBUSOWY to właśnie barwne, żartobliwe, a przy tym eufemistyczne określenie wieku osób dojrzałych i „mocno dojrzałych”, czyli po pięćdziesiątce.