Wyraz SZEREG różnie łączy się z czasownikami – w zależności od tego, czy występuje w zdaniu jako rzeczownik o znaczeniu ‘rząd, ciąg osób lub rzeczy w jednej linii’ czy jako zaimek liczebny (lub liczebnik nieokreślony) o znaczeniu ‘dużo, wiele’.

Jeśli SZEREG jest rzeczownikiem i oznacza rzeczywiście ‘szereg, rząd’, to jako podmiot wymaga użycia formy orzeczenia w rodzaju męskim – tak jak każdy inny rzeczownik rodzaju męskiego. Poprawnie zatem: Równiutki SZEREG chłopców w identycznych ubrankach STAŁ na scenie i ani DRGNĄŁ; SZEREG cyfr TWORZYŁ liczbę o trudnej do wymówienia nazwie.

Ale jeśli SZEREG jest liczebnikiem, to jako podmiot w zdaniu będzie się zachowywać jak liczebnik i wymagać użycia formy orzeczenia w rodzaju nijakim – tak jak większość liczebników, np. siedem, szesnaście czy dwieście. Poprawnie zatem: SZEREG chłopców BIEGAŁO (nie: biegał) po scenie bez ładu i składu; Cały SZEREG błędów ZNALAZŁO (nie: znalazł) się w projekcie, tak że trzeba go było w zasadzie tworzyć od nowa.