Można BIEC TRUCHTEM, można też TRUCHTAĆ, a dawniej można było również TRUCHTOWAĆ, a nawet – z niemiecka – TROTTOWAĆ. TRUCHT to słowo o niepewnej etymologii. Najczęściej wywodzi się je z niemieckiego Trott o takim samym znaczeniu, możliwe też, że przeszło do polszczyzny bezpośrednio ze średnio-wysokoniemieckiego Truht, ale nie można również odrzucić hipotezy, że i niemiecki Trott, i średnio-wysokoniemiecki Truht, i angielski trot, i łaciński troctus, i polski TRUCHT miały jakiegoś bardzo dawnego, wspólnego przodka. A oto najładniejsze chyba zdanie, będące przykładem użycia słowa TRUCHT: „Niechże już pielgrzym na podjezdka siada i DĄŻY TRUCHTEM DO WIECZYSTEJ CHWAŁY”.