Zakończenie -ans jest właściwe przede wszystkim zapożyczeniom francuskim: rzeczownikom rodzaju męskiego, takim jak alians, awans, konwenans, mezalians, romans, renesans i in. Rzeczowniki te mają nietypową formę mianownika liczby mnogiej: końcówkę -e – albo jako jedyną (np. alianse, fajanse, konwenanse), albo jako oboczną (np. mezalianse / mezaliansy, awanse / awansy, romanse / romansy, pasjanse / pasjansy). Z tej grupy wyłamuje się tylko SZYMPANS, który jest zapożyczeniem albo francuskim (fr. chimpanzé), albo niemieckim (niem. Schimpanse) i ma w M. l.mn. jako poprawną jedynie formę z -y: ten SZYMPANS – te SZYMPANSY (a nie: „szympanse”). Zapamiętajmy więc: PASJANSE lub PASJANSY układają dwa SZYMPANSY.