Wiecie, że słowo PRASA istniało w polszczyźnie już w czasach, gdy Władysław Jagiełło wyruszał pod Grunwald, by rozprawić się z Krzyżakami? Nie było jeszcze prasy – gazet, dzienników, tygodników, czasopism – ale nazwa PRASA już była używana. Piętnastowieczna PRASA było to jednak urządzenie do tłoczenia – najpierw soku z winogron, później oleju i twarogu na sery. Słowem PRASA określano także przyrząd do maglowania bielizny, a dopiero od XVI w. – maszynę drukarską. Kiedy PRASA stała się maszyną drukarską, również czasownik PRASOWAĆ zyskał znaczenie ‘drukować’. Znaczenie słowa PRASA również ewoluowało: od ‘maszyna drukarska’ przez ‘to, co jest prasowane (wytłaczane) na maszynie drukarskiej’ aż do – zawężonego – ‘gazety i czasopisma’, a w końcu także ‘zespół dziennikarzy’.  
PRASA przeszła do polszczyzny z łaciny, ale za pośrednictwem średniowiecznej niemczyzny. PRESJA to znacznie późniejsze, bo XIX-wieczne, zapożyczenie. Jego źródłem również jest łacina, ale językiem pośredniczącym w tym wypadku jest francuszczyzna, a nie niemczyzna.