CIAPA to ‘ktoś ślamazarny i niezdarny; niezguła, niedołęga’, a CIAPKA to ‘mała plamka, kropka lub kreska jako element wzoru na tkaninie lub innym materiale’. Co zatem łączy CIAPĘ i CIAPKĘ? Lwowskie CIAPANE KLUSKI! 
Potrawa, którą we Lwowie zwano CIAPANYMI KLUSKAMI, w środkowej i południowej Polsce nazywana jest LANYMI KLUSKAMI. Niezbyt gęste ciasto z mąki i jajek, czasami wzbogacone mlekiem albo mlekiem i masłem, wylewane jest – odrobinka po odrobince – na wrzącą wodę, wrzące mleko lub wrzący rosół, przez co tworzą się nierównej wielkości i rozmaitego kształtu niewielkie kluseczki. Wraz z płynem, na który były wylewane, tworzą słodką lub słoną potrawę: lane kluski na mleku, rosół z lanymi kluseczkami, a w lwowskiej wersji – CIAPANE KLUSKI.  
Jedna taka kluseczka – smaczniutka, malutka, okrągła lub podługowata – to CIAPKA. Stąd też deseń w CIAPKI na materiale na sukienkę albo łatki – CIAPKI – cętki na miękkim kocim futerku. 
A że lane kluski – CIAPANE KLUSKI – kojarzą się z rozlazłością, niemrawością w działaniu i ogólnym nieogarnięciem, CIAPĄ, czyli dużą ciapaną kluską, zaczęto nazywać niezgułę i marudę. W takim samym znaczeniu używane jest też określenie CIEPŁE KLUSKI.