Oba tytułowe zapisy są poprawne: w pierwszym z nich – BODAJŻE – cząstka -że jest partykułą wzmacniającą zapisywaną łącznie z innymi partykułami; w drugim – BODAJ ŻE – wyraz że jest spójnikiem, tym samym, który występuje w takich połączeniach, jak: chyba że, właśnie że, jako że, zwłaszcza że. Zazwyczaj kiedy używamy BODAJŻE, jest to właśnie jeden wyraz – zapisywane łącznie połączenie dwóch partykuł, z akcentem na przedostatniej sylabie [boDAJże]: W którymś języku południowosłowiańskim, bodajże bośniackim, pasikonik to skakavac. Bodajże dwa dni temu nie wiedziałeś nawet, jak się wymienia koło, a teraz jesteś już ekspertem? Bodajżeś sczezł, oszczerco jeden! Czasem jednak używa się zestawienia BODAJ ŻE – akcent pada wtedy na BO [BOdaj że], a po całym połączeniu pojawia się zwykle wyraz TO: Bodaj że to jeszcze nie będzie najgorsze rozwiązanie. Bodaj że to było jeszcze na przedwiośniu, rzeka tak wtedy wylała, że aż most zerwało...