Współcześnie określenie BLIŹNIĘTA funkcjonuje jako nazwa dwojga dzieci urodzonych podczas jednego porodu. Jeśli w czasie jednego porodu urodzi się więcej niż dwoje dzieci, to zazwyczaj używamy już określeń TROJACZKI, CZWORACZKI, PIĘCIORACZKI itd. lub – uniwersalnego – WIELORACZKI. W definicję BLIŹNIĄT nie zawsze jednak wpisana była podwójność. To uzus sprawił, że mianem BLIŹNIĘTA określamy dziś tylko dwójkę, a nie trójkę, czwórkę czy piątkę dzieci. Dawniej wyraz BLIŹNIĘ – bo taka jest najstarsza forma liczby pojedynczej – oznaczał po prostu „bliźnie dziecię”, czyli dziecko, które blisko stykało się z drugim dzieckiem w łonie matki. Mogło być więc drugie, trzecie, czwarte, piąte BLIŹNIĘ – takie połączenia były zupełnie normalne, niebudzące wątpliwości. W staropolszczyźnie – od XV do XVII w. – najczęściej spotykana była forma BLIŹNIEC, od BLIŹNIĘCIA różniąca się jedynie przyrostkiem, mająca dokładnie takie samo znaczenie. Współcześnie najczęściej używamy postaci BLIŹNIAK, mającej mazowiecką proweniencję i dodatkowe znaczenia: ‘rodzaj domu’, ‘rodzaj ubioru’, ‘rodzaj minerału’, ‘jedno z dwóch drzew wyrastających z jednego pnia’.