Przymiotnik BŁAHY zapisujemy przez samo h, a rzeczownik BLACHA – tak jak zdecydowaną większość wyrazów mających głoskę [ch] w środku – przez ch.  
Zapisu słowa BLACHA nie trzeba zawile tłumaczyć, jest bowiem oczywisty. Stare zapożyczenie ze średniowiecznej niemczyzny (od dawnego nm. blëch, dzisiaj Blech) miało niegdyś rodzaj męski: ten BLACH i nieco inne znaczenie: ‘pancerz’, ale – zapewne pod wpływem synonimicznego rzeczownika ZBROJA – przekształciło się w żeńskie ta BLACHA i nabrało wtórnego znaczenia ‘metalowa płyta’.  
Pisownia określenia BŁAHY jest rozmaicie tłumaczona: albo podaje się, że to bohemizm i dlatego ma h w środku, albo podaje się go jako przykład wymiany h:z błahy : błazen (sęk w tym, że tłumaczenie niczego nie wyjaśnia, bo błahy i błazen mają różne pochodzenie), albo też uznaje się to słowo za wyjątek i już, nakazując zapamiętanie jego zapisu. Prawda jest taka, że przymiotnik BŁAHY to bardzo ciekawy wyraz i wiele można o nim opowiedzieć, dlatego poświęcimy mu osobną ciekawostkę. Już dziś zachęcamy Was do jej lektury.

Źródło:

[SEJP Bor, 29, 31; ESJP, I, 56-55, 59; SO PWN; NSPP; WSPP]