WIERZYCIEL to ‘osoba, u której ktoś zaciągnął dług’. Co to ma wspólnego z wiarą i wierzeniem? Całkiem sporo: pierwotnie WIERZYCIEL to ‘ten, kto ma wiarę’ – wiarę, czyli ‘ufność, że coś się spełni’, bo WIERZYCIEL musi przecież wierzyć, że dłużnik w końcu zwróci mu zaciągnięty dług... Język niemiecki również odzwierciedla podobne konotacje: der Gläubiger to ‘wierzyciel’, der Glaube – ‘wiara, ufność’.