To stare, XVI‐wieczne zapożyczenie. W podobnej postaci występuje (lub występowało) w wielu językach: nm. das Präsent, fr. présent, ang. present – wszystkie te formy mają związek z łac. kośc. praesentare ‘prezentować, przedstawiać’. PREZENT był bowiem pierwotnie darem okazywanym (a więcwłaśnie przedstawianym, prezentowanym) władcy przez lennika. W polszczyźnie wyraz PREZENT świetnie się przyjął, tak że z czasem zaczął wypierać rodzime synonimy. Dlaczego? Może PREZENT brzmi dla naszego ucha najładniej?