Nie na darmo KIEŁBASA kojarzona jest z Polską i ze Słowiańszczyzną – KIEŁBASA to jedno z naszych najstarszych słów. Występuje (w różnych postaciach) w zasadzie we wszystkich językach słowiańskich, co świadczy o tym, że KIEŁBASĄ zajadali się już Prasłowianie. Czy prasłowiańska KIEŁBASA wyglądała tak jak dzisiejsza, tego nie wiemy, pochodzenie nazwy wskazuje jednak, że zawsze był to wyrób wędliniarski o balaskowatym kształcie: rdzeń -kļbъ niesie znaczenie ‘obły, wypukły, krągły’. Dawniej rodzina wyrazowa KIEŁBASY była znacznie liczniejsza niż dzisiaj. Obok takich słów, jak KIEŁBASKA czy KIEŁBASIANY, występowały również inne: KIEŁBASOWY, KIEŁBAŚNY, KIEŁBAŚNIK ‘ten, kto umie robić kiełbasy’, KIEŁBODZIEJ ‘narzędzie do nadziewania kiełbas’ - dzisiaj w tym znaczeniu KIEŁBAŚNICA, która dawniej oznaczała ‘kiszkę do napełnienia mięsem, jelito na kiełbasę’.