W tekście z 1532 r. czytamy, że KICHLARZ to „pistor dulciarius [piekarz cukiernik] czo pyernyky pyecze”. Słowo przyszło z niemieckiego: dawne Küchler, współcześnie Kuchenbäcker ‘cukiernik’. W polszczyźnie zachowało się tylko w nazwach osobowych: w nazwiskach takich, jak Kichlar, Kichlarka, Kuchlar, Kuchlarz.