BOMBONIERKA i BUTONIERKA to podobne brzmieniowo, choć zupełnie różne znaczeniowo, urocze, nieco staromodne słowa, będące zapożyczeniami z francuskiego. Bonbon to po francusku ‘cukierek’ (bonbon to dosłownie „dobry, dobry”), bonbonière – pudełko z cukierkami, szerzej: ze słodyczami, a dzisiaj raczej: z czekoladkami. Dawniej pisaliśmy bonboniera, później (może pod wpływem skojarzenia z bombą, a może ze względu na łatwość wymowy?) zaczęliśmy zapisywać przez m: bomboniera, bombonierka. BUTONIERKA pochodzi od franc. boutonnière ‘dziurka od guzika’ i oznacza przecięcie (dziurkę) w klapie marynarki, w które wkłada się kwiat. W XVIII w. butonierką nazywano maleńki, przypinany do damskiej sukni flakonik: damy umieszczały w nim kwiaty, które dzięki temu dłużej zachowywały świeży wygląd, zdobiąc suknię.