„Zaczerwienił się od złości, oblał się żółcią zazdrości, na koniec jak trup sczerniał” – pisał Adam Mickiewicz. Jak widzimy sami siebie, świetnie pokazują czasowniki oznaczające zmiany barwy ludzkiej twarzy. Jakimi to kolorami może mienić się oblicze ludzkie i jakie stany emocjonalne towarzyszą owym wersjom kolorystycznym? Otóż: CZERWIENIMY się lub CZERWIENIEJEMY ze wstydu, z oburzenia lub z przejęcia; ŻÓŁKNIEMY z zazdrości lub ze złości; ZIELENIEJEMY również z zazdrości lub ze złości – albo ze strachu; ZBIELEĆ możemy ze strachu lub z gniewu; ZSZARZEĆ możemy ze zmęczenia albo ze strachu, a SCZERNIEĆ – z rozpaczy, z przerażenia lub z wściekłości.