Dużo osób tak mówi, nie widząc w tym nic złego, i równie dużo osób, słysząc to, zgrzyta zębami i pięści zaciska... Również wśród językoznawców normatywistów są ci, którzy przestrzegają przed (nad)używaniem przysłówka STRASZNIE w znaczeniu ‘bardzo’ w kontekście pozytywnym (a więc raczej nie: Strasznie mi się podoba; Strasznie cię lubię, Strasznie mi tu u ciebie dobrze, tylko: Bardzo mi się podoba; Ogromnie cię lubię; Nadzwyczaj mi tu u ciebie dobrze), a także ci, którzy gotowi są zaakceptować je w mowie potocznej. Podobne przejście znaczeniowe jak w przymiotniku STRASZNY i przysłówku STRASZNIE dokonało się również w przymiotniku MOROWY, wprowadzonym do języka ogólnego przez młodopolan: Zapolską, Reymonta, Żeromskiego. MOROWY znaczyło pierwotnie ‘związany z morem; niosący zarazę’, później – ‘straszny’ i w końcu ‘wielki’ – zarówno w negatywnym, jak i w pozytywnym kontekście, a więc MOROWE pieniądze ‘wielkie pieniądze; wielkie sumy pieniędzy’, MOROWE chłopaki ‘dzielne chłopaki’, MOROWA zabawa ‘wspaniała zabawa’.