Wyraz SOLECYZM to dawne określenie błędu językowego – dowolnego: drobnego, takiego jak usterka językowa, a także istotnego, rażącego. Mianem SOLECYZM określano albo błąd każdego rodzaju: gramatyczny, leksykalny, związany z wymową lub pisownią, albo tylko błąd składniowy. Słowo SOLECYZM to spolszczona postać łacińskiego soloecismus, którym określano przede wszystkim błędy składniowe (wynikające z naruszenia zasad łączliwości składniowej wyrazów), a także – przenośnie i żartobliwie – uchybienie przeciw dobrym obyczajom i przyzwoitości. Łacińskie określenie soloecismus wywodzi się od greckiego σολοικισμός [soloikismós] używanego w takim samym znaczeniu. Greckie σολοικισμός [soloikismós] oznacza dosłownie ‘pochodzący z Soloi’, miasta w Azji Mniejszej, którego mieszkańcy – będący w większości kolonistami – mówili źle po grecku.