Obie postaci graficzne i foniczne nazwy tego warzywa są poprawne. W starszych książkach kucharskich spotkamy raczej SALCEFIĘ (przez -c-) niż SALSEFIĘ, a w nowszych – trudno znaleźć którąkolwiek z nich. SALCEFIA / SALSEFIA to warzywo pochodzące z basenu Morza Śródziemnego, a jego sprowadzenie do Polski przypisuje się królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. Nazwa SALCEFIA / SALSEFIA pochodzi z języka angielskiego (od angielskiego salsify). SALCEFIA uprawiana na polskiej wsi znana była pod nazwą OWSIANE KORZONKI, kiedy zaś pojawiała się „na pańskim stole”, nazywana była ZIMOWYMI SZPARAGAMI, w botanice natomiast występuje jako KOZIBRÓD POROLISTNY. Długie, cienkie, żółtawobiałe korzonki, przypominające chude pietruszki, były wykorzystywane jako surowiec na zupę, a gotowane, duszone lub zapiekane – stanowiły samodzielne danie lub dodatek do potraw mięsnych – tańszy niż szparagi, ale wciąż elegancki. SALCEFIA / SALSEFIA była dość popularna w XIX w. i w okresie międzywojennym, powróciła na krótko w połowie XX w., po czym – została niemal całkiem zapomniana. Warto ją – dosłownie i w przenośni – wykopać, bo w pełni na to zasługuje: zawiera potas, fosfor i witaminę C, a do tego ma taką ładną nazwę...

Źródło:

[SJP PWN; SJP Dor; Baza CKS; K. Piojda, Salcefia – właściwości i uprawa]