„Obsługa lokalu widząc w jakim stanie dotarł do nich klient, postanowili zapobiec nieszczęściu”.  
Jedno zdanie i aż cztery błędy: dwa składniowe i dwa interpunkcyjne.  
Zacznijmy od składniowych, bo te są najistotniejsze. Najbardziej rażącym błędem w tym zdaniu jest niedostosowanie formy orzeczenia do formy podmiotu. Podmiotem jest wyraz OBSŁUGA – rzeczownik żeński w mianowniku liczby pojedynczej. Mimo że myśląc o obsłudze jakiegoś lokalu, wyobrażamy sobie ludzi – osoby „w liczbie mnogiej”, to jednak sam rzeczownik OBSŁUGA – w takiej formie, w jakiej został użyty w zdaniu – ma postać liczby pojedynczej, dlatego również orzeczenie powinno przyjąć postać liczby pojedynczej: Skoro OBSŁUGA, to: POSTANOWIŁA (a nie: postanowili).  
Drugim błędem składniowym w podanym wypowiedzeniu jest użycie niewłaściwej postaci zaimka: zamiast „nich”, odnoszącego się do formy liczby mnogiej. Teoretycznie powinno być: NIEJ, odnoszące się do formy liczby pojedynczej rzeczownika żeńskiego, jakim jest podmiot OBSŁUGA. W tym wypadku jednak – ponieważ oczywiste jest, że klient wybierał się  raczej do lokalu, a nie do obsługi tegoż lokalu, a więc również dotarł do lokalu, a nie do obsługi lokalu – sensowniejsze będzie opuszczenie tego określenia.  
I na koniec dwa pominięte przecinki: pierwszy przed imiesłowem przysłówkowym WIDZĄC – przecinek musi się przed nim znaleźć, bo każdy imiesłów przysłówkowy, niezależnie od tego, czy jest współczesny (na -ąc) czy uprzedni (na -łszy, -wszy), czy ma dodatkowe określenia czy też nie, powinien być oddzielony przecinkiem lub wydzielony przecinkami. Drugi brakujący przecinek powinien pojawić się przed wyrażeniem W JAKIM (a więc po imiesłowie WIDZĄC), dlatego że wyrażenie to jest spójnikiem wprowadzającym zdanie podrzędne, a każde zdanie podrzędne powinno być oddzielone przecinkiem od zdania nadrzędnego.  
Poprawnie zatem: Obsługa lokalu, widząc, w jakim stanie dotarł klient, postanowiła zapobiec nieszczęściu.